fbpx
Θανάσης Παλιούρας: «Γεννήθηκα στη Ντούτσαγα»

Θανάσης Παλιούρας: «Γεννήθηκα στη Ντούτσαγα»

Με αυτό τον τίτλο και τον χαρακτηριστικό υπότιτλο Ανάμεσα σε Αρμένηδες, Εβραίους και Γύφτους  κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων του πανεπιστημιακού καθηγητή της Βυζαντινής Αρχαιολογίας Θανάση Παλιούρα, γνωστού από τις ιστορικές και αρχαιολογικές έρευνες και τις αναστηλώσεις βυζαντινών εκκλησιών. Πρόκειται για βιωματικά κείμενα από την παιδική και την εφηβική ηλικία του συγγραφέα στο Αγρίνιο, τη γενέτειρα πόλη, και στην Ντούτσαγα, τη φτωχογειτονιά του. Καλύπτουν μια εικοσαετία (1940-1960), από τον καιρό του πολέμου του ’40, τα χρόνια της εμφύλιας σύρραξης και τη δεκαετία όπου η Ελλάδα προσπαθούσε να ορθοποδήσει πάνω στα ερείπια του Εμφυλίου.

Ο συγγραφέας με τρόπο απλό και πειστικό μεταφέρει τον αναγνώστη στα χρόνια εκείνα της «αθωότητας» της πόλης και στην πιο υποβαθμισμένη φτωχογειτονιά της, την Ντούτσαγα (το τοπωνύμιο προέρχεται από «κάποιον Τούρκο Ντουτς Αγά που διαφέντευε την περιοχή αυτή του Βραχωριού στα χρόνια της Τουρκοκρατίας», ίσως), όπου, εκτός από την πολυχρωμία και τη διαφορετικότητα του πληθυσμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, υπήρχε το Γηροκομείο, τα βυρσοδεψεία του Σκεπαρνιά που διέχεαν ελεύθερα, χωρίς περιοριστικούς όρους, μια αφόρητη κακοσμία, το Γ’ Δημοτικό Σχολείο και οι φυλακές. Ωστόσο, ούτε η φτώχεια, ούτε η κακοσμία, ούτε η διαφορετικότητά τους εμπόδιζε όσους ζούσαν και μεγάλωναν εκεί όχι μόνο να αγωνίζονται «για ένα καρβέλι ψωμί», αλλά και να χαίρονται την απλή, μονοσήμαντη καθημερινότητά τους, να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον και να δημιουργούν.

Μέσα από τις αναμνήσεις του συγγραφέα αναδεικνύεται ο αγώνας τόσο της γενιάς του/μας όσο και της πόλης να επουλώσει τις πληγές, σωματικές και ψυχικές, που δημιούργησαν η Κατοχή και ο Εμφύλιος, να ανασυγκροτηθεί, να αυτοπροσδιοριστεί και να αποκτήσει ατομική ταυτότητα. Μαζί με τους ανθρώπους της αλλάζει και η πόλη πρόσωπο, σώμα και συνήθειες.

Ο συγγραφέας θεωρώντας μέσα από πρόσωπα περιωπής κι από απόσταση «ασφαλείας» τα γεγονότα, αποκαθαρμένα, ενίοτε εξιδανικευμένα, δίνει την ανθρωπογεωγραφία της συγκεκριμένης γειτονιάς του Αγρινίου, σκιαγραφεί ιλαροτραγικά ανθρώπινα τοπία εποχής. Με τον τρόπο του αναπλάθει τη ζωή της πόλης κατά τη συγκεκριμένη εποχή. Όμως, δε γράφει το παιδί ή ο έφηβος, αλλά ο μεγάλος, ο κατασταλαγμένος, ο έμπειρος που με κριτικό μάτι βλέπει τα πάντα και τον εαυτό του μέσα στα δρώμενα και κρίνει αντικειμενικά, όσο γίνεται. Έτσι, δε φωτογραφίζει αλλά σκιαγραφεί με αδρές πινελιές το χώρο μέσα στο χρόνο και τους ανθρώπους σε καθημερινές στιγμές. Χτίζει ατόφιους ήρωες, χαρακτήρες καλούς και κακούς, όπως είναι ο Φριτς και ο Γκας, οι αδίστακτοι Γερμαναράδες με τις θηριωδίες τους ακόμα και σε βάρος γερόντων και παιδιών. Στον αντίποδα είναι η Βέφα που ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον ωραίο Γύφτο της κι έγινε γύφτισσα με μακριά φουστάνια παρδαλά και παρδαλό τσεμπέρι στα μαλλιά, είναι ο παππούς που δοκιμάζει στο σημάδεμα «αν βαστάνε τα πόδια του», είναι η καταπληκτική, κοντολογίς, παπαδιαμαντική Πραξούλα, το καλύτερο και πιο άρτια δομημένο κείμενο της συλλογής, «Οι τρεις ξυπόλυτοι καβαλάρηδες» με τα ωραία και ηρωικά παιχνίδια και τις τρέλες τους. Είναι ο Φουσκομπούκας, το καλύτερο κλαρίνο της περιοχής, είναι «η οικογένεια των Μεγαλέων με τη σφραγίδα του μεγαλείου» στο μέτωπο, τέσσερα αδέλφια, τέσσερις λεβέντες και χορευταράδες Βραχωρίτες. Και πάνω από όλους περιίπταται η πάνσεπτη μορφή, σήμα κατατεθέν της πόλης, ο θρυλικός, ο άγιος προστάτης των φτωχών, ο ταπεινός πανύψηλος σαν κυπαρίσσι ολόρθο, ο ακάματος Παπαποστόλης, ίδιος ο Αϊ-Σπυρίδωνας. Η έμπρακτη αγάπη και η μεγαλοσύνη του ξεπερνούν την πόλη και την εποχή του. Όλοι ήρωες, καθημερινοί και δοξασμένοι ή αδόξαστοι, παρελαύνουν μέσα στις σελίδες του βιβλίου πότε με τα γιορτινά μοσχοπλυμένα, τα φυλαγμένα από αιώνες στα ερμάρια ρούχα τους, πότε με τα λερά τα καθημερινά, τα χιλιομπαλωμένα τους, και γράφουν απλά τις ιστορίες τους, απλές ιστορίες, ποιήματα ζωής, αλήθειες αιώνιες!

Το Αγρίνιο για το συγγραφέα δεν ήταν και δεν είναι μόνο η Ντούτσαγα, είναι η δεσπόζουσα πόλη του νομού, η πόλη που γεννάει εξέχουσες προσωπικότητες των γραμμάτων, της τέχνης και του πολιτισμού, δημιουργούς μεγάλων έργων, ευεργέτες, καλλιτέχνες, ποιητές, δημοσιογράφους, συγγραφείς, επιστήμονες και πολιτικούς, ονόματα τρανταχτά, πασίγνωστα με επιτεύγματα σημαντικά που πρόσφεραν και προσφέρουν έργα και πολιτισμό όχι μόνο στην τοπική κοινωνία, αλλά και στην πατρίδα.

Με τον δικό του τρόπο, ο Θανάσης Παλιούρας ανασταίνει μέσα από τα ερείπιά της μια σπουδαία πολιτεία με ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη του τόπου στα χρόνια της ανασύστασης του κράτους και του Νέου Ελληνισμού με τη συμμετοχή των προσωπικοτήτων της στα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα.

Οι σπουδαίοι Αγρινιώτες καλλιτέχνες Θόδωρος, Θύμιος Πανουργιάς, Χριστίνα Σαραντοπούλου, Χρήστος Μποκόρος, Χρήστος Γαρουφαλής, Ιωάννα Δερβίση, Χαρά Παπαθεοδώρου, Αντώνης Ναστούλης, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Θανάσης Βαλαώρας, Βασίλης Ραμμόπουλος και Χρήστος Κατσιμπίνης πλαισιώνουν με εικαστικά έργα τους τα κείμενα, δίνουν ο καθένας τη δική του διάσταση στις αφηγήσεις του Θανάση Παλιούρα.

Γεννήθηκα στη Ντούτσαγα
Ανάμεσα σε Αρμένηδες, Εβραίους και Γύφτους
Θανάσης Παλιούρας
Αρμός
136 σελ.
Τιμή € 11,95
001 patakis eshop


 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.