fbpx
Ιφιγένεια Μαστρογιάννη: «Χάρτινη αγκαλιά»  κριτική του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη

Ιφιγένεια Μαστρογιάννη: «Χάρτινη αγκαλιά»

Η συγγραφή των εφηβικών και παιδικών βιβλίων, ως «δύναμη παιδαγωγούσα», χρειάζεται δεξιοτεχνία και ταλέντο. Με τη δεξιοτεχνία, ο συγγραφέας μπορεί να πλησιάσει το παιδί, να το ευαισθητοποιήσει, να ευρύνει το πνευματικό και το γνωστικό του πεδίο, να απογειώσει τη φαντασία του και να το οδηγήσει τελικά στη φιλαναγνωσία. Το ταλέντο του, από την άλλη, τον καθοδηγεί με τρόπο αλάνθαστο στο να επιλέξει θέματα που αγγίζουν τον σύγχρονο προβληματισμό, θέματα που συγκινούν την παιδική ψυχή και παίρνουν οντότητα από την πένα της γραφής του, έπειτα από πολύχρονη και πολύμοχθη επεξεργασία.

Τη δεξιοτεχνία αυτή και το ταλέντο διακρίνουμε στη συγγραφέα της Χάρτινης αγκαλιάς, που διαθέτει το πλεονέκτημα να έχει διδάξει σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η πολύχρονη επαφή της με τους μαθητές της ηλικίας αυτής απέδωσε καρπούς που φαίνονται και στο παλαιότερο μυθιστόρημά της, Τα παιδιά του τελευταίου θρανίου, ένα αγαπημένο βιβλίο των εφήβων.

Η χάρτινη αγκαλιά του βιβλίου ζεσταίνει τα παιδιά. Τα βοηθάει να δουν τις δυσκολίες της ζωής με άλλο βλέμμα, σε αντίθεση με την ψυχρότητα της στεγνής, ανούσιας γνώσης που τους παρέχει το σχολείο.

Με το μυθιστόρημα Χάρτινη αγκαλιά, η Μαστρογιάννη συνεχίζει το ταξίδι στον κόσμο της εφηβικής ηλικίας. Οι ήρωές της είναι παιδιά που γεύονται από πολύ νωρίς τις αντιφάσεις του κόσμου μας και κάνουν όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο.

Ο Κωστής, η Θάλεια, ο Λίνος, ο Φίλιππος, ο Γιάννης είναι χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της νέας γενιάς που ψάχνεται να βρει τα πατήματά της στη ζωή, μια ζωή ασφυκτική, με ανέχεια και άδηλο μέλλον. Μια μέρα η Θάλεια –ένα παιδί που δοκιμάζει από πολύ νωρίς τον πόνο και την αγωνία της χρόνιας αναπηρίας– φέρνει στο σχολείο ένα βιβλίο «που κρύβει στις σελίδες του τη σοφία του κόσμου». Με το παράξενο βιβλίο της, με την «παραμορφωμένη» και υπέροχη ζωή της, η Θάλεια μαγεύει τα παιδιά της συντροφιάς της, που ξεχνούν τα προβλήματα της σκληρής καθημερινότητας που τα πνίγει και αισθάνονται τη χαρά της παρουσίας του άλλου δίπλα τους.

Για λίγη ώρα σταμάτησαν να μιλάνε. Ύστερα, ο Φίλιππος πήγε πιο κοντά στον αδελφό του και τον αγκάλιασε.
– Γιάννη, λες να βρίσκεται απόψε εδώ, σ' αυτό το παγκάκι ο Θεός και δεν μπορούμε να τον δούμε;
Ο Γιάννης χαμογέλασε κι ο Φίλιππος τον αγκάλιασε πιο σφιχτά.
– Δεν ξέρω πώς να το πω... Νιώθω κάτι περίεργο απόψε... Θέλω να κάνω κάτι καλό, κάτι μεγάλο.
– Τι μεγάλο να κάνεις, Φίλιππε; Τι μεγάλο να κάνουμε εμείς; Ούτε σπίτι δεν έχουμε, άσε που δεν είμαστε και καλοί μαθητές.
– Θέλω να κάνω κάτι μεγάλο και ας μην είμαι καλός μαθητής.
– Δεν καταλαβαίνω. Είμαστε στο παγκάκι, έξω στο δρόμο... άσε γι' απόψε τα όνειρα.
– Όλη η καλοσύνη, όλη η συμπόνια του κόσμου είναι σ' αυτό το παγκάκι κι ο Θεός είναι εδώ! είπε απέξω τα λόγια του βιβλίου ο Φίλιππος.

Ο Γιάννης σήκωσε τα μάτια του ψηλά και είδε πως σ' ένα σημείο τα σύννεφα είχαν αραιώσει λίγο και στο μικρό άνοιγμα του ουρανού φεγγοβολούσε ένα αστεράκι που μόλις είχε πλυθεί στη βροχή.
– Γιάννη, θυμάσαι την ομάδα που είπαμε να φτιάξουμε; Πες μου, δε θα είναι καλό να βλεπόμαστε με τα παιδιά, να μιλάμε για τα προβλήματά μας και να διαβάζουμε βιβλία; Φανταζόσουν ποτέ πως θα θέλαμε εμείς να διαβάζουμε βιβλία;
– Θέλω κι εγώ να γίνει η ομάδα, μα θα μιλήσουμε αύριο γι' αυτό... Τώρα, νυστάζω. Πόσο θα ήθελα να ήμασταν στο σπίτι, Φίλιππε.
– Δε σου φαίνεται πως έκοψε λίγο το κρύο;
– Νυστάζω...
– Κι εγώ... κι εγώ νυστάζω.

Το κρύο είχε χάσει τη δύναμή του. Καθισμένοι έξω στη βροχή, στο υγρό φως της λάμπας του δρόμου, πάλεψαν για λίγη ώρα να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά. Έπειτα, έγειραν ο ένας στον ώμο του άλλου κι αποκοιμήθηκαν. Έμοιαζαν πιο αδύνατοι έτσι ξαπλωμένοι και πιο μικροί.
Εκείνη τη νύχτα, ο Φίλιππος και ο Γιάννης δεν άκουσαν κανένα χτύπημα στην πόρτα τους. Δεν τους πήρε κανένας να τους πάει στο κρεβάτι τους να κοιμηθούν. Κρατούσαν στο στήθος τους ανοιχτό το βιβλίο της Θάλειας.
Που τίποτα πάνω του δεν έδειχνε πόσο δυνατό ήταν στην πραγματικότητα.
Το βιβλίο, που μύριζε πεύκο και καστανιά και μέσα από τις ανοιχτές σελίδες του μιλούσαν άγγελοι κι ο κυρ Άνεμος. Που δεν ήταν ασήμαντος ούτε απλοϊκός.
Τα μάτια τους έκλεισαν. Το βιβλίο, που είχε δύναμη αόρατη στο άμαθο βλέμμα, άπλωσε σιγά σιγά τις σελίδες του και σκέπασε τα παραδομένα στη μαγεία του σώματα. Ένα απαλό δίφυλλο σκέπασμα. Τη νύχτα εκείνη, ο Γιάννης κι ο Φίλιππος κοιμήθηκαν στη χάρτινη αγκαλιά του.

Η χάρτινη αγκαλιά του βιβλίου ζεσταίνει τα παιδιά. Τα βοηθάει να δουν τις δυσκολίες της ζωής με άλλο βλέμμα, σε αντίθεση με την ψυχρότητα της στεγνής, ανούσιας γνώσης που τους παρέχει το σχολείο. Μαθαίνουν να «διαβάζουν», μαγεύονται από τη μυστηριακή δύναμη των σελίδων και σχεδιάζουν να φτιάξουν μια ομάδα ανάγνωσης, για να νιώθει ο ένας κοντά στον άλλον. «Να μάθουν από τι είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας, από τι πεινάει κι από τι διψάει».

Κάποιοι τους βάζουν εμπόδια. Τα παιδιά θα παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους για να ξεπεράσουν τις αντιξοότητες. Γιατί στη ζωή, όπως λέει και ο Καβάφης, μεγαλύτερη σημασία έχει το ταξίδι που κάνουμε. Το ταξίδι αυτό θα ωριμάσει τους ήρωες, θα τους κάνει δυνατούς. Και όταν βρουν τον δρόμο, σε μια εποχή που όλα γύρω τους βρίσκονται σε κρίση και απορρυθμίζονται, θα διαπιστώσουν πως τα πράγματα αποκτούν το νόημά τους πάντοτε με αγώνα. «Διαβάζοντας», λέει η Ελίρα του βιβλίου, «μπορούμε να ονειρευόμαστε, να βρίσκουμε τη μαγική εικόνα που μπορεί να αλλάξει την ασχήμια».

Αρκεί να παλέψουμε, για να αλλάξουμε τον κόσμο όχι με τη Βία αλλά με τη Γνώση, που το βιβλίο βοηθάει να αποκτήσουμε. Η Ιφιγένεια Μαστρογιάννη, με μια όμορφη όσο και δυνατή γραφή, μας ρίχνει την κλωστή για να βρούμε πάλι τον κρυφό ειρμό και να ανακαλύψουμε ξανά τον συναρπαστικό κόσμο του βιβλίου.

Χάρτινη αγκαλιά
Ιφιγένεια Μαστρογιάννη
Καλέντης
248 σελ.
Τιμή € 11,00
001-patakis-eshop


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΝΕΑΝΙΚΑ - ΕΦΗΒΙΚΑ
Kiran Millwood Hargrave: «H Τζούλια και ο καρχαρίας»

Εμένα με λένε Τζούλια. Και θα σας διηγηθώ την ιστορία από εκείνο το καλοκαίρι που πέρασα σε έναν φάρο. Το καλοκαίρι που σχεδόν έχασα τη μαμά μου και βρήκα έναν καρχαρία πιο παλιό κι από τα αιωνόβια δέντρα... Απλά,...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΝΕΑΝΙΚΑ - ΕΦΗΒΙΚΑ
Στέλλα Στεργίου – Γεωργία Ζάχαρη: «Άλκη Ζέη: Κοντά στις ράγιες»

Μία πολύ επιτυχημένη μεταφορά σε graphic novel ενός από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα της μεγάλης Ελληνίδας συγγραφέα, της Άλκης Ζέη, η οποία απεβίωσε το 2020, υπογράφουν δύο νέες γυναίκες...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΝΕΑΝΙΚΑ - ΕΦΗΒΙΚΑ
Θοδωρής Κούκιας: «Τετράγωνα κύματα, ιπτάμενες μέδουσες»

Συναρπάζει νεαρούς αλλά και μεγαλύτερους αναγνώστες το βιβλίο του Θοδωρή Κούκια Τετράγωνα κύματα, ιπτάμενες μέδουσες, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος, για αναγνώστες από 15 ετών. Η ιστορία του...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.