Βασίλειος Ε. Λαμπρίδης: «Αναμνήσεις και εκμυστηρεύσεις ενός δικαστή»
Ο χώρος της δικαιοσύνης ήταν πάντοτε ένα πεδίο σκληρού αγώνα, κανένα δικαίωμα δεν παραχωρήθηκε δίχως προσπάθεια επίπονη, κάθε τάξη, κάθε λαός, κάθε άνθρωπος για να προχωρήσει έστω και ένα ελάχιστο βήμα στη ζωή του χρειαζόταν να παλέψει και η δικαιοσύνη, θεσμοθετημένη και μη, έπρεπε πάντοτε να κατοχυρώσει τα δικαιώματα αυτά μέσα από τη διελκυστίνδα της δικαστικής διαδικασίας. Όταν κλήθηκε να ασκήσει τα καθήκοντά του στην υπόθεση Λαμπράκη, ο Βασίλειος Λαμπρίδης ένιωσε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα διαπιστώνοντας με έκπληξη ότι ένοχα πρόσωπα που αναδεικνύονταν μέσα από την ακροαματική διαδικασία παρέμεναν στο παρασκήνιο με κάποιον τρόπο, αποφεύγοντας με άπειρους ελιγμούς να τεθούν προ των ευθυνών τους, σαν κάποιο αόρατο χέρι να τους προστάτευε. Τις εμπειρίες, τις αναμνήσεις και τις εκμυστηρεύσεις του καταθέτει σ’ αυτό το βιβλίο μαζί με ντοκουμέντα αδημοσίευτα που εξηγούν επιτέλους τα γεγονότα αυτής της υπόθεσης ύστερα από μισό αιώνα, μιας υπόθεσης που σηματοδότησε τον εκτροχιασμό της πολιτικής ζωής προς μια ακροδεξιά κατεύθυνση την οποία πλήρωσε ακριβά ο τόπος. Σύμφωνα με στοιχεία που κατατίθενται στο βιβλίο του παλαίμαχου δικαστή, ο οποίος διήλθε από όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, κυνηγήθηκε και αναγκάστηκε σε παραίτηση για τον ρόλο και τη σθεναρή υποστήριξη της αλήθειας, στην υπόθεση Λαμπράκη υπήρχαν σκοτεινοί άνθρωποι που κινούσαν τα νήματα και οι οποίοι λίγο αργότερα, με την επιβολή της δικτατορίας, αμείφθηκαν όλοι με προνομιούχες θέσεις στο δημόσιο, κατορθώνοντας να μη λογοδοτήσουν για τα ανομήματά τους που δεν αποκαλύφτηκαν ποτέ.
Από τις διάφορες θέσεις στις οποίες υπηρέτησε ο συγγραφέας, σε μια εποχή που οι δικαστές δεν έφευγαν από τις αίθουσες μέχρι τα ξημερώματα, ώσπου να κλείσουν οι υποθέσεις τους, παρατήρησε τις διακυμάνσεις των χαρακτήρων που είχαν κληθεί να υπηρετήσουν τη δικαιοσύνη, τις μικροψυχίες και τις σκανδαλώδεις περιπτώσεις φαυλότητας, τις δοσοληψίες με την πολιτική εξουσία, τις μικροπρέπειες και τις μεταλλάξεις των ηθών, αλλά και την υπέροχη στάση δικαστών όπως ο Σπύρος Πλασκοβίτης, που δεν δίστασαν να παραιτηθούν των αξιωμάτων τους όταν ένιωσαν ότι οι αποφάσεις που παίρνονταν έπλητταν θανάσιμα το κύρος του χώρου στον οποίο είχαν αφιερώσει τη ζωή τους. Στη μακρά του διαδρομή ως κρατικού λειτουργού ο Βασίλειος Λαμπρίδης διετέλεσε από δικαστικός αντιπρόσωπος σε κάποιο χωριό των Τρικάλων, όπου έπρεπε να μεταβεί πεζός μέσα σε πυκνή χιονοθύελλα για να διευθύνει τις εκλογικές διαδικασίες, μέχρι αρεοπαγίτης, μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού και του ΕΣΡ, από το οποίο παραιτήθηκε αηδιασμένος για τον άθλιο ρόλο των ιδιοκτητών των τηλεοπτικών σταθμών που ήθελαν ασύδοτα να διακινούν τα τηλεοπτικά τους σκουπίδια σε μια εποχή παντοδυναμίας της ιδιωτικής τηλεόρασης. Σε όλες αυτές τις θέσεις προσπάθησε κάθε φορά να διατηρήσει τη νηφαλιότητα, την αντικειμενικότητα και την καθαρή του κρίση μέσα σε συνθήκες πιεστικές και φορτικές, έζησε από πρώτο χέρι τη μικροψυχία, την ανεπάρκεια και τον καιροσκοπισμό ανώτατων παραγόντων της δημόσιας ζωής, το φαινόμενο της διείσδυσης ατόμων του υποκόσμου σε υποθέσεις που άγγιζαν την πυραμίδα της εξουσίας, τις παλινωδίες ηγετών, βουλευτών, ευυπόληπτων πολιτών και επιχειρηματιών που εξαργύρωναν κατά καιρούς τις υψηλές διασυνδέσεις τους, τις αντιφάσεις ανθρώπων οι οποίοι παρά το υψηλό τους κύρος και την επιστημονική τους κατάρτιση έδωσαν χείριστα δείγματα ήθους. Ταυτόχρονα αντίκρισε ασήμαντους φαινομενικά ανθρώπους, δικαστικούς και μη, που δεν φοβήθηκαν τους διάφορους εκβιασμούς και τήρησαν στάση εκπληκτικά αξιοπρεπή, αλλά και γεγονότα που περνούν απαρατήρητα από τον μέσο πολίτη, καθώς λαμβάνουν χώρα στις υψηλές βαθμίδες της κοινωνίας διαμορφώνοντας με τρόπο αδιαφανή την πορεία των κοινωνικών πραγμάτων.
Από τις διάφορες θέσεις στις οποίες υπηρέτησε ο συγγραφέας, σε μια εποχή που οι δικαστές δεν έφευγαν από τις αίθουσες μέχρι τα ξημερώματα, ώσπου να κλείσουν οι υποθέσεις τους, παρατήρησε τις διακυμάνσεις των χαρακτήρων που είχαν κληθεί να υπηρετήσουν τη δικαιοσύνη, τις μικροψυχίες και τις σκανδαλώδεις περιπτώσεις φαυλότητας, τις δοσοληψίες με την πολιτική εξουσία.
Η δικαστική εξουσία από πάντοτε βρέθηκε στο στόχαστρο της πολιτικής, αποτέλεσε συχνά στόχο δολοφονικών τρομοκρατικών ενεργειών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή του σκανδάλου Κοσκωτά, όπου ο Βασίλειος Λαμπρίδης μετείχε ως αρεοπαγίτης, το βάρος που έπεσε στους ώμους των δικαστών από την αποτυχία των πολιτικών και τα περίεργα παιχνίδια που θέλησαν να παίξουν ήταν τεράστιο, οι ευθύνες που κλήθηκαν να διαχειριστούν τρομακτικές, καθώς οι αποφάσεις τους θα μπορούσαν να δυναμιτίσουν το πολιτικό κλίμα προκαλώντας τεκτονικές αναταράξεις από το κύμα αμφισβήτησης και απαξίωσης των αρχών, γεγονός που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο. Σε κάθε περίπτωση, για όποιον έχει τη διάθεση και τη θέληση να περιηγηθεί στον κόσμο αυτόν όπου ζουν καθημερινά οι υπηρέτες της δικαιοσύνης αλλά και στα μυστικά υποθέσεων που συντάραξαν τον τόπο, ιδωμένα από τη σκοπιά της έδρας όπου πολλές φορές κάποιος νιώθει το ασήκωτο βάρος που μπορεί να σε διαλύσει, καθώς αποφασίζει για ζητήματα ζωής και θανάτου, το γραπτό αυτό αποτελεί ένα ανάγνωσμα με μεγάλο ενδιαφέρον.
Αναμνήσεις και εκμυστηρεύσεις ενός δικαστή
Από τη δίκη Λαμπράκη, τη δίκη του Ειδικού Δικαστηρίου, τη θητεία του στον ΑΣΕΠ και το ΕΣΡ
Βασίλειος Ε. Λαμπρίδης
Ιανός
408 σελ.
ISBN 978-618-5141-18-9
Τιμή: €14,00
