ΜΕΛΕΤΕΣ - ΔΟΚΙΜΙΑ

Γιώργος Ανδρειωμένος:
«Ο Παλαμάς και η πολιτική»
της Ανθούλας Δανιήλ

Το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με τον τίτλο Ο Παλαμάς και η πολιτική και τη διευκρίνιση, «στην πρώιμη και ύστερη φάση της ζωής του», επιμερίζεται σε δύο κύρια μέρη, στα οποία ο συγγραφέας και καθηγητής πανεπιστημίου Γιώργος Ανδρειωμένος ερευνά και μελετά τον ποιητή που δέσποσε στα ελληνικά Γράμματα μισό αιώνα, δημιούργησε Σχολή και επηρέασε πολλούς νεότερους ποιητές. Ο Ανδρειωμένος γράφει χαρακτηριστικά ότι τον Παλαμά «δεν τον άφησαν ασυγκίνητο οι αντάρες των συγκλονιστικών γεγονότων των οποίων έγινε μάρτυρας». Και τα γεγονότα...

Περισσότερα »

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Ιωάννα Καρυστιάνη:
«Το φαράγγι»
του Χρίστου Παπαγεωργίου

Αρχίζουμε από το αυτονόητο: κάθε καινούργιο βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη αποτελεί μιαν έκπληξη, ένα αισθητικά απίθανο έργο τέχνης, ένα έργο από το οποίο ό,τι εξάγεται είναι αληθινά συγκλονιστικό. Πρέπει, λοιπόν, να αντιληφθούμε όχι τόσο το μέγεθος της έκπληξης, αλλά την ποιότητά της, την αναγνωστική προσαρμογή που επιδιώκει, τα μηνύματα που στέλνει, τέλος, την αναπάντεχη και προκλητική συλλογή εικόνων, σκέψεων, απόψεων, συναισθημάτων, που περικλείει. Διότι η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη, ασχολούμενη χρόνια τώρα με το σενάριο, έχοντας δηλαδή αποκτήσει πείρα στο...

Περισσότερα »

ΠΑΙΔΙΚΑ

Κωστής Α. Μακρής:
«Η Εβίτα που νίκησε
τα Αποθαρρύνια»

της Γεωργίας Γαλανοπούλου

Γραφίστας, ζωγράφος και τα τελευταία χρόνια συγγραφέας, ο Κωστής Μακρής ξεχώρισε για το προσωπικό του ύφος με το νεανικό μυθιστόρημά του Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες (Πατάκης 2010), βραβεύτηκε από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2011, μπήκε στη βραχεία λίστα των βραβείων του Διαβάζω και τον επόμενο χρόνο στη λίστα των Κρατικών Βραβείων. Γραμμένο με έξυπνο χιούμορ, φαντασία και ονοματοπλαστική δεινότητα, το ογκώδες αυτό μυθιστόρημα περιπέτειας, αναζήτησης και αυτογνωσίας διατρέχεται –κατά μήκος και κατά πλάτος...

Περισσότερα »

ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Γιασμίνα Ρεζά:
«Ευτυχισμένοι οι ευτυχείς»
του Φίλιππου Φιλίππου

H Γαλλίδα Γιασμίνα Ρεζά, γεννημένη το 1959, είναι επιτυχημένη θεατρική συγγραφέας, σκηνοθέτιδα και ηθοποιός. Επομένως, δεν ξενίζει το ότι τα πεζογραφικά της κείμενα παραπέμπουν περισσότερο σε σκηνή θεάτρου παρά σε αφήγημα. Σε τούτο το μικρό μυθιστόρημα, το Ευτυχισμένοι οι ευτυχείς (στίχος από ποίημα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες), όλοι οι ήρωες έχουν φωνή και αυτοπαρουσιάζονται με έναν μονόλογο. Αφηγούνται στιγμές από την καθημερινότητά τους και σχολιάζουν πράγματα και γεγονότα, πότε με πίκρα, πότε με θλίψη, πότε με σαρκασμό και αδιόρατο...

Περισσότερα »

ΜΕΛΕΤΕΣ - ΔΟΚΙΜΙΑ

Νίκος Καζαντζάκης:
«Ασκητική [Salvatores Dei]»
της Ανθούλας Δανιήλ

«Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει,
τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί
να μας ακούσει»
Οι Εκδόσεις Καζαντζάκη έχουν αναλάβει ως αποστολή την επανέκδοση όλου του έργου του μεγάλου Νεοέλληνα συγγραφέα, Νίκου Καζαντζάκη, πολυμεταφρασμένου, παγκοσμίως γνωστού και διαχρονικού, του οποίου ο λόγος συμπορεύτηκε αρμονικά με την πράξη και στέγασε τις φιλοσοφικές ανησυχίες του. Δικαίως, λοιπόν, τα έργα του μεγάλου στοχαστή δεσπόζουν στις παγκόσμιες βιβλιοθήκες, δεν χάνουν την επικαιρότητά τους και αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο το ενδιαφέρον...

Περισσότερα »

ΠΟΙΗΣΗ

Εμμανουήλ/Μανόλης Λιμενίτης:
«Το θανατικόν της Ρόδου»

της Σταυρούλας Γ. Τσούπρου

Όπως μας πληροφορεί στην, πολύ ευπρόσδεκτα, εκτενή «Εισαγωγή» του ο G. St. Henrich, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Λειψίας, στο ποίημα Το θανατικόν της Ρόδου, το οποίο παραδίδεται σε ένα μόνο χειρόγραφο (το εν λόγω χειρόγραφο δεν είναι αυτόγραφο ή αντίγραφο καταγεγραμμένο από τον ίδιο τον δημιουργό του Εμμ. Λιμενίτη, ενώ, επιπλέον, αφού δεν τυπώθηκε, τα λίγα αντίγραφα που πιθανότατα κυκλοφόρησαν δεν φαίνεται να του επέτρεψαν να επιδράσει σε μεταγενέστερα κείμενα) από το πρώτο μισό του 16ου αιώνα, πρόκειται...

Περισσότερα »

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ

«Υπο-πολιτισμός»
της Ιωάννας Καρατζαφέρη

Το μεσημεριανό γεύμα στην τραπεζαρία είχε μόλις τελειώσει. Στην κορυφή του οβάλ τραπεζιού καθόταν πάντα ο παππούς, δεξιά του η μεγαλύτερη αδελφή μου, Ρουμπίνη, με το όνομα της γιαγιάς που δεν γνωρίσαμε ποτέ –η μαμά μας ήταν έξι χρόνων όταν την έχασε–, αριστερά καθόμασταν εγώ και η Σούλα.
Ο παππούς μάς μάθαινε πώς να χρησιμοποιούμε τα βοηθητικά πράγματα, από ποτήρι μέχρι κουταλάκι, που βρίσκονταν στο τραπέζι, με την κύρια παρατήρηση να μη μιλάμε ούτε να γελάμε όταν είχαμε φαγητό στο στόμα. Στο τέλος, σηκωνόταν πρώτα εκείνος και μετά μας επέτρεπε να σηκωθούμε κι εμείς.
Εγώ τον περίμενα να συνεχίσει το καθημερινό του πρόγραμμα: να παίρνει την εφημερίδα του, να πηγαίνει στο βορινό δωμάτιο για δροσιά, να κάθεται στην πολυθρόνα με τη γερτή πλάτη, και ύστερα από λίγο να απλώνει...

Περισσότερα »

ΑΠΟΨΕΙΣ

«Η ξενιτιά στο άναυδο»
της Ζέφης Δαράκη

Θα ήθελα να σας μιλήσω για τον αόριστο προορισμό της ποίησης. Για το ακαθόριστο του προορισμού της. Ότι, δηλαδή, αν με ρωτούσατε σε τι χρησιμεύει η ποίηση, θα σας έλεγα ότι δεν χρησιμεύει σε τίποτε. Γιατί δεν εντέλλεται να αλλάξει τον κόσμο. Σημαίνει όμως τον εαυτό της. Υπονοεί τον εαυτό της. Και είναι ένας χρησμός προς διερεύνηση, όταν το σώμα διδάσκει και διδάσκεται τις απαντήσεις του.
Το ποίημα σημαίνει τον εαυτό του. Κάτω απ’ τα λόγια, είναι ο λόγος που δεν λέγεται. Κάτω απ’ την απουσία μας, ο πιο φανταστικός κήπος άνευ ορίων, καθώς στρέφεται γύρω από εκείνες τις μονήρεις λάμψεις που θα μεταφέρουν το νόημά τους στον αόρατο αναγνώστη, που είναι ένας και μοναδικός κατέναντί της, για να την αθωώνει. Γιατί η ποίηση είναι η ενοχή της, ανοιγοκλείνοντας...

Περισσότερα »

ΠΟΙΗΣΗ

Τρία ποιήματα
της Τζούτζης Μαντζουράνη

ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ
Μέρες απόγνωσης
νύχτες μοναξιάς
βδομάδες, μήνες, χρόνια
προσμονής...
Ένα σου χαμόγελο,
ένα χάδι
που ποτέ δεν έφτασε.
Κάτοικος άγνωστης πόλης
χωρίς διεύθυνση
χωρίς όνομα στο κουδούνι.
Αυτή ήταν πάντα η ζωή μου...
Ουρανός βαρύς και μουντός.
Μέρα βροχερή και υγρή
ενός χειμώνα που μπαίνει
και καταλαμβάνει κάθε κομμάτι
της ψυχής και του κορμιού.
Το ρίγος που σε διαπερνά
δύσκολα μπορείς να πεις
αν είναι από το κρύο
ή από τον φόβο.
Οι ώρες περνούν
χωρίς να μπορείς να διακρίνεις
την αλλαγή στο φως της μέρας.
Σαν...

Περισσότερα »

«ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ»
της Ελέν Γκρεμιγιόν

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα της Ελέν Γκρεμιγιόν ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ (μετάφραση: Βάσω Νικολοπούλου, Κλεονίκη Dougé), που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις Εκδόσεις Gema.

Περισσότερα »

«Ο ΚΑΦΚΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ»
του Χαρούκι Μουρακάμι

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Χαρούκι Μουρακάμι Ο ΚΑΦΚΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ (μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου), που θα κυκλοφορήσει στις 19 Νοεμβρίου από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

Περισσότερα »

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

«SPECTRE»
της Τούλας Ρεπαπή

Στη φαντασμαγορική γιορτή των νεκρών –έτσι αρχίζει η ταινία– στην πόλη του Μεξικού, ο σκηνοθέτης Σαμ Μέντες δείχνει όχι μόνο το υψηλό επίπεδο αισθητικής που διαθέτει, αλλά παράλληλα προϊδεάζει τον θεατή για το ξεχωριστό και άρτιο θέαμα που θ’ ακολουθήσει. Εκεί, στην πλατεία, τη γεμάτη από μασκαράδες στο πνεύμα του θανάτου, στη νέα ταινία του Τζέιμς Μποντ με τον τίτλο SPECTRE –όπως ακριβώς έγινε και στο SKYFALL– ο οσκαρικός σκηνοθέτης δίνει εικόνες που παίρνουν μαγικές διαστάσεις στα μάτια του θεατή, καθηλώνοντάς τον.
Έτσι, για 24η φορά ο Τζέιμς Μποντ έρχεται στις κινηματογραφικές αίθουσες για να μας γοητεύσει. Ο Ντάνιελ...

Περισσότερα »

ΘΕΑΤΡΟ

«Ταξίδι το χειμώνα»:
μια παράσταση βασισμένη
στο Winterreise του Σούμπερτ

To Winterreise (D.911, op.89) θεωρείται το απόλυτο ορόσημο του Ρομαντικού κύκλου τραγουδιών. Μια από τις τελευταίες συνθέσεις του Αυστριακού συνθέτη Franz Schubert, σε ποίηση του Γερμανού Wilhelm Müller, το Winterreise είναι ένα από τα πιο αινιγματικά και μελαγχολικά έργα του συνθέτη και, εν γένει, της αυστρογερμανικής Ρομαντικής παράδοσης.
Έχοντας ως πυρήνα την περιπλάνηση ενός νέου που βιώνει μια πρωτοφανή ερωτική απογοήτευση, το Winterreise προσφέρει στον ακροατή/θεατή έναν σχεδόν θεατρικό μονόλογο περί μελαγχολίας, μοναξιάς και θανάτου...

Περισσότερα »

ΘΕΑΤΡΟ

«“Όλη η Βίβλος (λέμε τώρα)” στο θέατρο Χορν»
της Μαρίας Κοτοπούλη

Ένα τρίο βιρτουόζων ηθοποιών, Θανάσης Κουρλαμπάς, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Σωτήρης Δούβρης, υπό την μπαγκέτα της Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, δημιούργησαν, με αφορμή το έργο Όλη η Βίβλος (λέμε τώρα), μια παράσταση υψηλής αισθητικής και πνευματικής ομορφιάς, με λεπτό χιούμορ (θα προτιμούσαμε τη λέξη «πνεύμα») και σπαρταριστό γέλιο, στο θέατρο«Δημήτρης Χορν». Φωνή εξ ουρανού (Γιάννης Φέρτης) μας ανακοινώνει ότι: «Στην αρχή υπήρχε το χάος». «Χάος» που θα μας ακολουθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, αλίμονο, και στη ζωή μας.
Αναζητώντας την απαρχή...

Περισσότερα »