fbpx
«Η ιστορία του Τζακ Άμποτ και του Νόρμαν Μέιλερ» του Πέτρου Γκάτζια

«Η ιστορία του Τζακ Άμποτ και του Νόρμαν Μέιλερ» του Πέτρου Γκάτζια

Ένα υγρό απόγευμα, στα μέσα Ιουλίου του 1981, στο Ιστ Βίλατζ στη Νέα Υόρκη,ο Τζακ Αμποτ, ο οποίος είχε αποφυλακιστεί πριν από περίπου έξι εβδομάδες, μπαίνει σε ένα μπαρ παρέα με δύο κοπέλες. Πρέπει να είναι ήδη μεθυσμένος. Ρωτά τον γιο του ιδιοκτήτη εάν μπορεί να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα του προσωπικού, αλλά εκείνος του απαντά αρνητικά. Ονομάζεται Ρίτσαρντ Άνταν, 22 ετών, πολλά υποσχόμενος θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός.

Ο Άμποτ εκνευρίζεται και τότε ο Άνταν προθυμοποιείται να του δείξει ένα σημείο στην πίσω αυλή του μπαρ, που θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν τουαλέτα. Βγαίνουν μαζί έξω και συμβαίνει αυτό που θα καθορίσει τη μετέπειτα ζωή του Τζακ Άμποτ. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν εκείνος θα πει και θα ξαναπεί την ίδια ιστορία η οποία όμως έχει μία και μόνη κατάληξη: τη δολοφονία του Άνταν.

Ο Άμποτ θα ισχυριστεί πως ο Άνταν τον προκάλεσε για καβγά, πως είχε μαχαίρι ή του φάνηκε πως είχε μαχαίρι (το οποίο ποτέ δεν βρέθηκε). Το σίγουρο είναι πως ο Άμποτ του επιτέθηκε από πίσω, τον άρπαξε και τον μαχαίρωσε στο στήθος, πολύ κοντά στην καρδιά. Έπειτα όρμησε μέσα στο μπαρ φωνάζοντας πως μόλις είχε σκοτώσει έναν άνθρωπο και έφυγε. Οι φίλες του παρέμειναν εκεί, σοκαρισμένες, μέχρι που έφθασε η αστυνομία. Κατέφυγε στο Μεξικό όπου συνελήφθη λίγους μήνες αργότερα.

Την επομένη οι εφημερίδες, ανάμεσά τους και οι New York Times, είχαν εκτενείς αναφορές για τον Άμποτ, όχι όμως για τη δολοφονία. Εκθείαζαν το βιβλίο του,το οποίο μόλις είχε κυκλοφορήσει: Στην κοιλιά του κτήνους. Γράμματα από τη φυλακή. Τον πρόλογο είχε γράψει ο Νόρμαν Μέιλερ. Στο βιβλίο περιγράφεται η ζωή του Αμποτ στα σωφρονιστικά ιδρύματα, βασισμένο στην αλληλογραφία που είχε με τον συγγραφέα επί τρία χρόνια. Εκείνος τότε έγραφε το βιβλίο του Το τραγούδι του εκτελεστή για τον θανατοποινίτη Γκάρι Γκίλμορ και ο Άμποτ του έγραψε για να τον βοηθήσει. Έπειτα του έστειλε δείγμα της δουλειάς του και ο Μέιλερ τον βοήθησε να εκδώσει τα χειρογραφά του σε έναν από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους.

«Ο Άμποτ έχει τη δική του φωνή. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο» θα γράψει ο διάσημος συγγραφέας, ο οποίος θα τον γνωρίσει και στους λογοτεχνικούς κύκλους.Ο Μέιλερ ήταν μάλιστα εκείνος ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στην εκστρατεία για την απελευθέρωση του Τζακ Άμποτ, που μπαινόβγαινε στις φυλακές για κλοπές, ληστείες, πλαστογραφία και επιθέσεις. Είχε σκοτώσει μάλιστα και έναν συγκρατούμενό του, ο οποίος είχε αποπειραθεί να τον βιάσει.

Ωστόσο, ο Νόρμαν Μέιλερ θα τον στηρίξει και πάλι λέγοντας πως αυτός ο πολύ καλός συγγραφέας θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερος μόλις εκτίσει την ποινή του. Αργότερα, όμως, μετά την κατακραυγή, ο Μέιλερ θα χαρακτηρίσει επεισόδιο την σχέση του με τον Άμποτ και θα ισχυριστεί πως δεν είναι και πολύ περήφανος γι’ αυτή. Ο ίδιος θα υποστεί μια άλλη δίκη απο τις εφημερίδες, που τον κατηγορούσαν για τη σχέση του με έναν δολοφόνο. Η New York Post, μάλιστα, εκείνη την περίοδο κυκλοφόρησε με τις φωτογραφίες του Άμποτ και του Μέιλερ στο πρωτοσέλιδο και τον τίτλο: «Ο Νόρμαν Μέιλερ σοκάρει : θα βοηθήσω ξανά τον δολοφόνο».

Παρ’ όλα αυτά, ο Τζακ Άμποτ θα έχει την στήριξη πολλών διασημοτήτων, όπως η Σούζαν Σάραντον και ο Κρίστοφερ Ουόλκεν, αλλά και δεκάδων συγγραφέων, καταφέρνοντας να μην καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη φυλακή.

Το 1987 θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο βιβλίο του, με τον τίτλο Η επιστροφή μου, στο οποίο κατηγορούσε για τις πράξεις του το σωφρονιστικό σύστημα και την κοινωνία και απαιτούσε συγγνώμη.

Τα βιβλία του, ωστόσο, έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής από τους λογοτεχνικούς κύκλους, οι πωλήσεις εκτοξεύτηκαν, αλλά ο ίδιος δεν πήρε ποτέ ούτε μία δεκάρα. Οι εισπράξεις από τα δικαιώματα πήγαν όλες στην οικογένεια του θύματος, του θεατρικού συγγραφέα Ρίτσαρντ Άνταν, του οποίου λίγο πριν από τη δολοφονία είχε εγκριθεί η παραγωγή του πρώτου του θεατρικού έργου.

Όλα θα τελειώσουν το ίδιο ξαφνικά όπως άρχισαν. Στις 10 Φεβρουαρίου του 2002 ο Τζακ Αμποτ θα βρεθεί κρεμασμένος στο κελί του. Είχε φτιάξει θηλιά με τα σεντόνια και τα κορδόνια του. Δίπλα του ένα σημείωμα που ποτέ κανείς δεν έμαθε τι έγραφε.


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
STORYTELLER
«Ο “Υπέροχος Γκάτσμπι” ήταν… τζίφος;» του Πέτρου Γκάτζια

Προσπάθησα να γράψω για τον Τζέι Γκάτσμπι λες και ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Τον φαντάστηκα να κοιτάζει με βλέμμα θολό τη θάλασσα, όπως στη σκηνή από την ταινία με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Να σκέφτεται όλα αυτά...

STORYTELLER
«Τομ Σόγιερ vs Εμπενίζερ Σκρουτζ (Μαρκ Τουέιν, Τσαρλς Ντίκενς)» του Πέτρου Γκάτζια

Είναι αδύνατος. Η περιγραφή του νεαρού δημοσιογράφου τον χαρακτηρίζει ηλικιωμένο, αν και δεν είναι πάνω από 55 ετών. Καλοντυμένος, με γκρίζα γενειάδα και φαλακρός. Ευκίνητος. Όλοι τον κοιτάζουν όταν...

STORYTELLER
«“Ίσως οι μύθοι για μένα να είναι πιο ενδιαφέροντες από τη ζωή μου…” (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες)» του Πέτρου Γκάτζια

Ένας ξυπόλυτος πιτσιρικάς τρέχει στους χωματόδρομους της Αρακατάκα, στην Κολομβία, στα χρόνια λίγο προτού ξεσπάσει ο δεύτερος μεγάλος πόλεμος. Τρέχει γιατί έμαθε ότι στα μέρη του έφτασαν οι...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.