fbpx
«Λόγια και έργα»

«Λόγια και έργα»

του Μ. Γ. Μερακλή

Μέσα σ’ αυτήν την πράγματι ζοφερή οικονομική κρίση που περνάει ο λαός μας (αν εξαιρέσουμε εκείνους που τους αφήνει άτρωτους), ολοένα πιο έντονα προβάλλεται μια δίπτυχη εικόνα, στην οποία ο λαός χωρίζεται σε δυο κατηγορίες.

Από τη μια είναι εκείνοι, που συνωθούνται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κυρίως στην τηλεόραση και, από τα έντυπα μέσα, στις εφημερίδες και τα πολιτικά περιοδικά. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, υπουργοί, βουλευτές, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, πανεπιστημιακοί όλων των βαθμίδων και των ειδικοτήτων, εν ενεργεία και συνταξιούχοι -να μην παραλείψω και τους φιλοσόφους- μιλούν ακατάπαυστα (ποιος θα προλάβει να πει τα περισσότερα), καταγγέλλουν με χειρονομίες και φωνές σε κλίμακες κρεσέντο, κατακεραυνώνουν τους κυβερνητικούς, οι κυβερνητικοί υπόσχονται και ξαναϋπόσχονται.

Οι σχετικές εκπομπές, που έχουν πολλαπλασιαστεί, πολύ μοιάζουν με θεατρικές παραστάσεις, κυρίως, ιλαροτραγωδιών, όπως τις συγκροτούν αφενός η τραγικότητα των αντικειμενικών περιστατικών, αφετέρου η πλησμονή ηχηρών λόγων, που συχνά αλληλοκαλύπτονται, ώστε μα μην ακούει τι λένε ο τηλεθεατής, σ’ ένα κομφούζιο που προκαλούν οι μάταιες αγορεύσεις των εντεύθεν και εκείθεν επίδοξων σωτήρων του λαού.

Από την άλλη μεριά υπάρχει η παρουσία ενός ανώνυμου πλήθους, που με συγκλονιστική κατά κανόνα σεμνότητα και ταπεινοσύνη, βοηθάει, κυριολεκτικά πολλές φορές από το υστέρημά του, τους συνανθρώπους που πεινούν, δυστυχούν, υποφέρουν. Έχω αντιληφθεί τέτοιες πράξεις, από κατ’ αλήθειαν ηθικά άτομα, που είναι και τα μόνα που μπορούν να στηρίξουν την ελπίδα, ότι υπάρχει ακόμα στον τόπο μας ανθρωπιά. Η Ελλάδα, ο λαός της είναι αυτοί. Οι δήμοι, οι κοινότητες που ασκούν φιλανθρωπικό έργο, κυρίως στα άτομα αυτά στηρίζονται. Ένα αίσθημα δικαιοσύνης με υποχρεώνει να πω, ότι και η πολλές φορές απαξιούμενη από κριτές και ρήτορες, μιας δίχως ουσία βερμπαλιστικής προοδευτικότητας, Εκκλησία στέκεται, σ’αυτά τα δίσεχτα χρόνια, δίπλα στους χειμαζόμενους.

Αναρωτιέμαι αν έστω και ένας από τους λαλίστατους ρήτορες -πολιτικούς, διανοούμενους, φιλοσόφους, κ. λ. π.- αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη να προσφέρει ένα κιλό όσπρια, μια φιάλη γάλα για τους πεινασμένους.

Όπως και να το κάνουμε, μία είναι η αλήθεια: στην αδέκαστη ζυγαριά της δικαιοσύνης, της δίκαιης κρίσης, χίλια μύρια λόγια (κούφια, περιττά, άσκοπα, αταίριαστα στο ρεαλισμό της σύγχρονης ανθρωπιστικής κρίσης), δεν μπορούν να έχουν περοσσότερο βάρος και από το πιο μικρό έργο ελεημοσύνης. Λέξης και αξίας επίσης απαξιωμένης από τους ψευδοπροφήτες της κοινωνικής προόδου, που είναι κι ένα άλλοθι τσιγγουνιάς και μικροψυχίας.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.