Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιο ήταν το πρώτο λογοτεχνικό έργο στο οποίο εμφανίστηκε ένα τηλέφωνο; Αν και μέχρι πρότινος η αρχαιότερη λογοτεχνική αναφορά σε τηλέφωνο εντοπιζόταν σε ένα μυθιστόρημα του σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ με πρωταγωνιστή τον Σέρλοκ Χολμς (The Sign of the Four, Μάιος 1878), το περιοδικό The Weekly Standard το έψαξε και βρήκε μία ακόμα παλαιότερη αναφορά σε ένα διήγημα του Μαρκ Τουέιν που είχε δημοσιευθεί δύο μήνες νωρίτερα στο Atlantic Monthly.

Στο διήγημα «The Loves of Alonzo Fitz Clarence and Rosannah Ethelton», ο πρωταγωνιστής Alonzo Fitz Clarence βρισκόταν στο σπίτι του στο Μέιν των ΗΠΑ μια παγερή νύχτα, και θέλοντας να μάθει τι ώρα είναι, ενώ το ρολόι του αρνούνταν να συνεργαστεί, κάθισε στο γραφείο του, «ακούμπησε το πιγούνι του στην αριστερή του πλευρά, και μίλησε, σαν στο πάτωμα». Στη συνέχεια τον βλέπουμε να συζητά με τη θεία του, χωρίς να αναφέρει ευθέως ότι μιλά στο τηλέφωνο, όμως κατόπιν μαθαίνουμε ότι η θεία του βρίσκεται πολύ μακριά, καθώς τους χωρίζουν τρεις ώρες διαφορά (όπως αποκαλύπτεται αργότερα, είναι στο Σαν Φρανσίσκο).

Για να καταλάβει κανείς πόσο μπροστά από την εποχή του ήταν ο Τουέιν, το διήγημα αυτό γράφτηκε μόλις δύο χρόνια μετά την εφεύρεση του τηλεφώνου από τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ενώ το πρώτο τηλεφώνημα από τη μία άκρη της Αμερικής στην άλλη, όπως αυτό που περιγράφει ο Τουέιν, πραγματοποιήθηκε μόλις το 1915, δηλαδή 37 χρόνια αργότερα

Twitter