Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου στα 74 χρόνια του ο πεζογράφος Αντώνης Σουρούνης, έπειτα από μακροχρόνια ασθένεια.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942. Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, έφυγε για τη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει όλοι του οι συγγενείς. Μετά από μερικά εξάμηνα σε γερμανικά και αυστριακά πανεπιστήμια, ο συγγραφέας διακόπτει τη φοίτηση και ταξιδεύει δουλεύοντας. Εργάστηκε από τραπεζικός υπάλληλος μέχρι ναυτικός και από hotel boy μέχρι επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας.

Έγραψε μυθιστορήματα και διηγήματα. Ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξή του στην Αναστασία Λαμπρία, που δημοσιεύτηκε στο protagon.gr το 2009: «Οι λέξεις: Όταν κάθομαι να γράψω γράφω λέξεις που δεν τις ξέρω. Δεν τις έχω ακούσει ποτέ. Κι ανοίγω το λεξικό να δω, είν’ αυτή η σωστή λέξη; Κι είναι αυτή η λέξη. Καμία άλλη, μόνο αυτή. Είναι σαν να τις έχω ξαναπεί κάποτε στη ζωή μου, σε άλλη ζωή ίσως. (...) Γράφω κατεβατά ολόκληρα, τελειώνει η φράση, η εικόνα, έρχεται η εικόνα και οι λέξεις βγαίνουν μετά, κατευθείαν (...) Δεν στήνω εγώ τα πρόσωπα, δεν στήνω τίποτα. Μόνοι τους παίρνουν θέση. Αλήθεια σου λέω. Εγώ είμαι ο δούλος, ο μπάτλερ τους που σερβίρω, δεν ξέρω τι γίνεται, ποτέ δεν ξέρω τι γίνεται».

Το 1995 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο Ο χορός των ρόδων. Το 2006 βραβεύτηκε από την εξαμηνιαία λογοτεχνική επιθεώρηση του περιοδικού «να ένα μήλο» και έναν χρόνο αργότερα από το περιοδικό «Διαβάζω» με το «Βραβείο μυθιστορήματος» για το έργο του Το μονοπάτι στη θάλασσα.

Η Εταιρεία Συγγραφέων σε ανακοίνωσή της αναφέρει: «Με μεγάλη μας λύπη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του πολυβραβευμένου πεζογράφου και μέλους της Εταιρείας μας, Αντώνη Σουρούνη. Ο Αντώνης Σουρούνης έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα, εμπνευσμένα από μια ζωή πλούσια σε εμπειρίες, από τα χρόνια που έζησε ως μετανάστης στη Γερμανία, από τα ποικίλα επαγγέλματα που άσκησε και από τον ιδιαίτερο τρόπο του να βλέπει τα πράγματα. Στους οικείους του εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας».

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Πέμπτη 6 Οκτωβρίου στις 4 μ.μ., στην Αγία Αναστασία Θεσσαλονίκης (κάτω από τα κοιμητήρια).

Έργα του Αντώνη Σουρούνη:

Μυθιστόρημα

Ένα αγόρι γελάει και κλαίει, 1969
Οι συμπαίχτες, Θεσσαλονίκη, Νέα Εγνατία, 1977
Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι, Αθήνα: Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1985
Πάσχα στο χωριό, νουβέλα, Αθήνα: Καστανιώτης, 1991
Ο χορός των Ρόδων, Αθήνα: Καστανιώτης, 1994 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995)
Γκας ο γκάνγκστερ, Αθήνα: Καστανιώτης, 2000
Το μονοπάτι στη θάλασσα, Αθήνα: Καστανιώτης, 2006

Διηγήματα

Μερόνυχτα Φραγκφούρτης, Αθήνα: Ύψιλον, 1982
Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου, Αθήνα: Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1983
Υπ' όψιν της Λίτσας, Αθήνα: Καστανιώτης, 1992
Μισόν αιώνα άνθρωπος, Αθήνα: Καστανιώτης, 1996
Κυριακάτικες ιστορίες, Αθήνα: Καστανιώτης, 2002
Νύχτες με ουρά, Αθήνα: Καστανιώτης, 2010

Άλλα έργα

Το μπαστούνι, παραμύθι. Σκίτσα: Σπύρος Γούσης. Αθήνα:Καστανιώτης, 1996

Συλλογικά έργα

Τέλος καλό, όλα καλά, Καστανιώτης, 2012
Η Θεσσαλονίκη των συγγραφέων, Ιανός, 2011
Ο δρόμος για την Ομόνοια, Καστανιώτης, 2005
Το παιχνίδι των τεσσάρων, Καστανιώτης, 1998
Άσεμνες ιστορίες, Πατάκης, 1997

Twitter