fbpx
«Συνεντεύξεις» της Ιωάννας Καρατζαφέρη

«Συνεντεύξεις»

Τους τελευταίους πέντε μήνες της εκλεγμένης προηγούμενης κυβέρνησης βρισκόμουν εκτός Ελλάδας, στη Νέα Υόρκη, με μόνιμη συντροφιά τους δυο εραστές μου: το λάπτοπ μου και την ΕΡΤ, που τα κύματά της έφταναν μέχρι το διαμέρισμά μου. Προσπαθούσα να παρακολουθώ, εκτός των δελτίων ειδήσεων, όλα τα προγράμματα στα οποία γίνονταν συζητήσεις με διάφορα πρόσωπα από τον πολιτικό, δημοσιογραφικό, καλλιτεχνικό, πανεπιστημιακό κόσμο, άλλοτε πολύ γνωστά, από τις συχνές εμφανίσεις τους, άλλοτε μετρίως ή, τέλος πάντων, κάποιας κλίμακας ανάμεσα στο πρώτο σκαλί και το τελευταίο. Τις δυο τελευταίες εβδομάδες πριν από τις εκλογές και τον ερχομό μου στην Αθήνα για να ψηφίσω, παρακολούθησα τις συνεντεύξεις των αρχηγών των κομμάτων ή παρομοίως.

Τι θα πει, όμως, συνέντευξη;

Προσωπικά, έτυχε να συνεντευξιαστώ τρεις φορές για να προσληφθώ σε κάποια δουλειά. Η πρώτη ήταν, τότε, ο πλέον φημισμένος ταξιδιωτικός χώρος, ύστερα από μια διαφήμιση σε μια ελληνική καθημερινή εφημερίδα, η δεύτερη το περιοδικό Forbes και τρίτη η Chrysler Corporation, που μου σύστησε το Κρατικό Γραφείο Ευρέσεως Εργασίας.

Ήταν τρεις διαφορετικές εμπειρίες, όπως και οι εξηγήσεις για την πρόσληψή μου που μου δόθηκαν αργότερα από τα αφεντικά. Είχαν μάθει αρκετά για μένα, για το παρελθόν μου, τις σπουδές μου, τις γνώσεις μου, το παρόν μου. Σε καμιά δεν ανταμείφθηκα για τα γαλλικά που είχα μάθει στην Alliance Française στην Καλλιθέα ή την τελειοποίησή τους στη Σχολή Καλογραιών, στη Χαριλάου Τρικούπη στην Αθήνα, αφού δεν τα χρησιμοποιούσα, ούτε για την αγάπη μου στον Μπετόβεν, αφού δεν τον ακούγαμε παρέα. Η αμοιβή μου είχε σχέση με το πόσες ώρες εργαζόμουν.

Ύστερα από κάποια χρόνια, έτυχε να πάρω η ίδια συνεντεύξεις από υποψήφιους για πρόσληψη, αλλά είχα εκπαιδευτεί γι’ αυτό. Τους καθοδηγούσα πώς να μιλήσουν ή μάλλον να απαντήσουν, τι να φορέσουν, πώς να συμπεριφερθούν, γενικότερα. Και αλλιώς, όταν η κόρη μιας πάρα πολύ φιλικής μου οικογένειας, η Δήμητρα, προσλήφθηκε, αφού πήρε το δίπλωμά της, στη Μόργκαν, της είπαν πώς θα έπρεπε να ντύνεται στη δουλειά.

Μέσα από τους ελληνικούς εργατικούς κύκλους είχα μάθει πως δυο-τρία γραφεία ευρέσεως εργασίας, στη Νέα Υόρκη, είχαν κάνει διάφορες συνεννοήσεις με εργοδότες να τους στέλνουν εργάτες και ύστερα από λίγους μήνες να τους απολύουν, για να επιστρέφουν στα γραφεία και να τους στέλνουν σε άλλον εργοδότη, κι έτσι να πολλαπλασιάζεται η μίζα τους.

Υπήρχε και μια άλλη περίπτωση. Στο Δυτικό Βερολίνο, απ’ όπου ξεκινούσα για το Ανατολικό για χάρη του Μουσείου Περγάμου, είχα μια φίλη, τη Σοφία Αναστασιάδου, κοινωνική λειτουργό, εκλεγμένη με τους Πράσινους στον Δήμο, που είχα επισκεφθεί μερικές φορές και που τελικά η πιο αξέχαστη συζήτησή μας έγινε μετά την πτώση του Τείχους – έτυχε να βρίσκομαι εκεί εκείνη την ημέρα. Οι εργάτες από την Ανατολική Γερμανία, μου είχε πει, δεν είχαν ιδέα περί αιτήσεων και συνεντεύξεων για να πιάσουν δουλειά. Αυτό ήταν θέμα του Κράτους...

Από τους τριακόσιους βουλευτές, αντιπροσώπους στο Κοινοβούλιο εκείνων που τους ψήφισαν, δεν ξέρω τίποτα για κανέναν. Στις συνεντεύξεις τους μιλάνε για την προηγούμενη κυβέρνηση ή την πιο προηγούμενη, αλλά δεν άκουσα ποτέ να λένε κάτι για την καταγωγή τους, την αγωγή τους, την παιδεία τους, τη δουλειά τους, όποια και αν ήταν, για τους γονείς τους και το δικό τους παρελθόν, και τελικά για την άμεση, προσωπική τους συνεισφορά στο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό τρισδιάστατο σχήμα που καλύπτει ή όχι τον λαό μας.

Αν κάποιος βουλευτής προέρχεται από μια πόλη, κωμόπολη ή χωριό, ίσως οι συγχωριανοί να ξέρουν γι’ αυτά. Για όσους, όμως, ζούμε και ψηφίζουμε στην Αττική, τι μπορεί να ξέρουμε, αν δεν μας τα πει ο ίδιος; Ψηφίζουμε τους αναγνωρίσιμους και η αναγνωρισιμότητα βασίζεται και εξαρτάται από την τηλεόραση.

Πιθανόν αυτό να ισχύει και για τους καλλιτέχνες και τους υπόλοιπους, ακόμα και για τους ανθρώπους της τηλεόρασης, που αν δεν εμφανιστούν για κάποιες ημέρες, εβδομάδες ή λίγο περισσότερο, ξεχνιούνται και αυτοί.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.