fbpx
«Ιστορίες για την απόλαυση της ανάγνωσης» του Πέτρου Γκάτζια

«Ιστορίες για την απόλαυση της ανάγνωσης» του Πέτρου Γκάτζια

Λόγια στο Πεκίνο
Εκείνη διαβάζει. Διαβάζει μεγαλόφωνα. Προσπαθεί να ακούσει τη φωνή της πάνω από τον θόρυβο της πόλης. Πίσω της, δίπλα της, περνούν αυτοκίνητα, οι οδηγοί τους κορνάρουν, οι επιβάτες κοιτάζουν περίεργα. Κάθε πρωί, η Κουγιάνγκ Τζούνινγκ παίρνει τα βιβλία της και στέκεται σε ένα πεζοδρόμιο στο Πεκίνο, στο τρίγωνο που σχηματίζουν τρεις μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι. Θεωρεί πως ο θόρυβος τη βοηθάει να συγκεντρωθεί. Διαβάζει μόνο αγγλικά κείμενα, κυρίως λογοτεχνία, για να μάθει τη γλώσσα. Ωστόσο η συμπεριφορά της συχνά προκαλεί, όπως καταγγέλλει η ίδια: «Κάποιοι με κατηγορούν ότι βγαίνω στους δρόμους και διαβάζω αγγλικά, επειδή από εκεί περνούν πολλοί τουρίστες και θέλω να κάνω γνωριμίες. Αλλά δεν με νοιάζει. Εγώ ξέρω τι κάνω» δηλώνει η Κουγιάνγκ, που θέλει πια να την αποκαλούν «Τζόι», δηλαδή χαρά, ευτυχία.

Βιβλία στον δρόμο
Μέσα στο μικρό σπίτι του Χερνάντο Γκουανλάο, σε μια φτωχογειτονιά της Μανίλα, υπάρχουν πολλά ράφια με τουλάχιστον τρεις χιλιάδες μεταχειρισμένα βιβλία. Άλλα τόσα βρίσκονται μέσα σε κούτες στην αυλή. Πριν από περίπου 17 χρόνια, αποφάσισε να δημιουργήσει μια διαφορετική δανειστική βιβλιοθήκη. Έβγαλε 100 τόμους στον δρόμο και περίμενε να δει εάν θα τους πάρει κανείς. Τα βιβλία εξαφανίστηκαν, αλλά μετά από λίγες ημέρες οι γείτονες τα επέστρεψαν και άρχισαν να προσφέρουν μάλιστα και δικά τους, στηρίζοντας έμπρακτα τη βιβλιοθήκη τους. «Νιώθω ότι τα βιβλία μού μιλούν και το μόνο που λένε είναι ότι θέλουν απλώς να διαβαστούν» συνηθίζει να λέει ο Χερνάντο. Ξεκίνησε το μικρό του κλαμπ του βιβλίου το 2000, αμέσως μετά τον θάνατο των γονιών του, που υπήρξαν βιβλιόφιλοι. Θέλησε έτσι να τιμήσει τη μνήμη τους. Άλλωστε, τα πρώτα βιβλία που δάνεισε ήταν τα δικά τους. Σε μια χώρα όπου οι κάτοικοι είναι δύσκολο να αποκτήσουν πρόσβαση στα βιβλία, τα οποία είναι πανάκριβα και σπάνια, η βιβλιοθήκη αυτή μεγαλώνει, χωρίς διαφήμιση ή μάλλον με την καλύτερη διαφήμιση: τα καλά λόγια, από στόμα σε στόμα.

Η μοναξιά του αναγνώστη
Ο Λουιζάντρε Ντόφιν οδηγούσε σε αυτοκινητόδρομο του Καναδά, όταν ένα περιπολικό τού έκανε σήμα να σταματήσει. Μόλις πριν από λίγη ώρα βρισκόταν σε ένα ψαροχώρι, έχοντας μαζί του δύο βιβλία: το Χριστιανισμός απλώς [MereChristianity] του Κλάιβ Στέιπλς Λιούις, του συγγραφέα των Χρονικών της Νάρνια, αλλά και ένα του θεολόγου Τίμοθι Κέλερ. Διάβαζε και χάζευε τα κύματα. Ήταν τόσο παράξενο αυτό για κάποιους, ειδικά μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα, αλλά και τις επιθέσεις εναντίον των μαύρων από τους αστυνομικούς, που ένας κάτοικος ειδοποίησε την αστυνομία. «Μας είπαν πως ένας ύποπτος μαύρος βρισκόταν για ώρες μέσα σε ένα λευκό αυτοκίνητο» του είπε ο αστυνομικός που τον σταμάτησε, για να πάρει την αφοπλιστική και γεμάτη
απορία απάντηση του Λουιζάντρε: «Αλήθεια; Εγώ απλώς διάβαζα το βιβλίο μου…».

Ξεχωρίζω λέξεις
Μπορώ να διαβάζω σημαίνει: έχω την ικανότητα να ξεχωρίζω, να καταλαβαίνω τις λέξεις. Τα καλύτερα βιβλία, λένε, είναι εκείνα που νιώθεις την αξία τους με τον καιρό, όταν επιστρέφεις κοντά τους. Μας προσφέρουν τη δυνατότητα να καταλάβουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τους άλλους. Συχνά, όμως, οι πραγματικοί βιβλιόφιλοι, όπως η φοιτήτρια Κουγιάνγκ, ο συνταξιούχος λογιστής Χερνάντο και ο φιλόλογος Λουιζάντρε, αντιμετωπίζονται σαν μια παράξενη μειονότητα που επικοινωνεί με περίεργους κώδικες. Οι καιροί αλλάζουν, φέρνοντας όμως πάλι στο προσκήνιο το παρελθόν, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά στην πράξη πως οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για πολλούς…


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΑΠΟΨΕΙΣ
«Για “Τα γενέθλια” της Ζωρζ Σαρή: Μικρή βιωματική ανάγνωση» της Εριφύλης Μαρωνίτη

Αν ζούσε εκείνος –ο νονός, ο μπαμπάς– θα έκλεινε φέτος τον Απρίλη τα 95. Η Άννα, η βαφτισιμιά, θα γινόταν 65. Στη ζωή και στο βιβλίο. Το νήμα, ωστόσο, των κοινών γενεθλίων στις 22 Απριλίου των...

ΑΠΟΨΕΙΣ
«Η “εφαρμοσμένη” διαλεκτική επιστήμης και “ποίησης” στο έργο του Χριστόφορου Χαραλαμπάκη» της Παρασκευής Κοψιδά-Βρεττού

Για τον γλωσσολόγο ως φορέα επιστημονικού λόγου με αντικείμενο τη γλώσσα, εν αρχή ην ο Λόγος. Αν αναρωτηθούμε πότε και με ποια κυρίαρχη συνθήκη γεννιέται συνειδητά το ανθρώπινο πλάσμα, η απάντηση...

ΑΠΟΨΕΙΣ
«Χουάν Χέλμαν (1930-2014), η φωνή και η συνείδηση της Αργεντινής» του Πάνου Νιαβή

Τον περασμένο Νοέμβριο, το Diastixo.gr δημοσίευσε δυο ποιήματα του Χουάν Χέλμαν (Juan Gelman) σε δική μου απόδοση στα ελληνικά (δείτε εδώ). Μ’ εκείνη τη δημοσίευση, επιχείρησα να συστήσω στους λάτρεις της ποίησης έναν από τους...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.