Τον Δημήτρη Αρμάο, που τόσο γρήγορα έφυγε από κοντά μας, πέρσι τέτοιες μέρες, τον πρωτογνώρισα το 1998, όταν βρέθηκε στη Μυτιλήνη, στο πλαίσιο ενός σεμιναρίου που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Λέσβου σε συνεργασία με το Ε.ΚΕ.ΒΙ. με θέμα «Λογοτεχνία και ιστορία».
Ύστερα από ένα πολύ γόνιμο διήμερο, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον επόμενο μήνα, πάλι στη Μυτιλήνη, με νέο θέμα την «Ποίηση στην εκπαίδευση». Δεν μπόρεσε να έρθει και έτσι η πρόσκληση έμεινε ανοιχτή. Οι πολλαπλές υποχρεώσεις του, σχολείο, επιμέλειες, διορθώσεις, μεταφράσεις, διδακτορική διατριβή, διαβάσματα, γραψίματα, μετέθεταν το ταξίδι συνεχώς προς τα πίσω. Και εγώ το υπενθύμιζα κάθε φορά που τον έβλεπα στην Αθήνα: στα σεμινάρια της Π.Ε.Φ, στο σπίτι του στα Εξάρχεια. Πάντα έκανε πολλά πράγματα ο Δημήτρης, πάντα είχε στο μυαλό του μια νέα ιδέα, μια πρωτότυπη δημιουργία, ένα βιβλίο στο ατελιέ. Συζητούσαμε τα σχολικά και τα φιλολογικά στο τηλέφωνο, ανταλλάσσαμε ηλεμηνύματα, μάθαινα τα νέα του από την αγαπημένη του σύζυγο, τη Ζωή Μπέλλα, που την έβλεπα συχνότερα στα φιλολογικά συνέδρια.

Φίλος ακριβός ο Δημήτρης Αρμάος. Άνθρωπος προικισμένος, με αύρα βαθιάς παιδείας και συγκροτημένης κοσμοαντίληψης, εξαιρετικός γνώστης των φιλολογικών και των λογοτεχνικών θεμάτων, ευρυμαθής, στοχαστικός, πάντα ανήσυχος. Μυαλό σπινθηροβόλο και ανοικτό, σκέψη οξυδερκής και διεισδυτική, ελκυστικός ομιλητής και χαρισματικός συνομιλητής. Ευγενής, σεμνός, πράος, γενναιόδωρος, με αίσθηση του χιούμορ, φίλος της καλής παρέας, ξεκινούσε την κουβέντα μ’ έναν στίχο για να την απλώσει περίτεχνα στην εκπαίδευση, στα βιβλία, στη μουσική, στις τέχνες, στις αυλακιές της καθημερινότητας.

Παρά το γεγονός ότι το νήμα της τόσο δημιουργικής ζωής του κόπηκε πρόωρα, μας κληροδότησε ένα έργο πλούσιο, πολύπτυχο, πολυεπίπεδο: ποίηση (η συγκεντρωτική συλλογή του έχει τίτλο Βίαιες εντυπώσεις των ετών 1975-2007, εκδόσεις Ύψιλον), μεταφράσεις, μελέτες, δοκίμια, επιφυλλίδες, υποδειγματικές επιμέλειες (για πολλά χρόνια υπήρξε ο βασικός επιμελητής των εκδόσεων Gutenberg, παραδίδοντας στο απαιτητικό αναγνωστικό κοινό φροντισμένες στη λεπτομέρεια, κυριολεκτικά αψεγάδιαστες εκδόσεις).

Άνθρωπος προικισμένος, με αύρα βαθιάς παιδείας και συγκροτημένης κοσμοαντίληψης, εξαιρετικός γνώστης των φιλολογικών και των λογοτεχνικών θεμάτων, ευρυμαθής, στοχαστικός, πάντα ανήσυχος.

Στο έργο αυτό και στη μνήμη όσων είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν, ο Δημήτρης Αρμάος παραμένει ζωντανός, έτοιμος να ξεκλειδώσει και να προεκτείνει κάποιο στίχο του Σολωμού, του Κάλβου, του Μποντλέρ, του Ρεμπό, του Καβάφη, του Σεφέρη, πρόθυμος να μας μυήσει στην αέναη μαγεία της λογοτεχνίας, της φιλολογίας, της γλώσσας.
Ας τον συνοδεύουν οι στίχοι του Διονυσίου Σολωμού, που τόσο αγαπούσε, όπως τους ανθολόγησε στο τελευταίο του βιβλίο, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο:
Αχ, στη σύντομη αυτή και ταραγμένη
Άκρη του χρόνου που είμαστε, άκουσέ με
Απ’ τον κόσμο της ποίησης όπου βασιλεύεις.
(από το ποίημα «Σαπφώ» στο βιβλίο Η κόψη... που μετράει. Ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός (1798-1857), Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος-Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2015).

Twitter