«Η Εκκλησία… ξαναχτυπά!» του Φιλοκτήτη Διακομανώλη
Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν
Ο εκκλησιαστικός σκοταδισμός επεκτείνεται τώρα και στη λογοκρισία των βιβλίων. Με ανακοίνωση-λίβελο, η Μητρόπολη Πειραιά λογόκρινε τη συνέντευξή μου στην εφημερίδα Το Καρφί, εξαπολύοντας μύδρους ευθέως κατά του συγγραφικού προσώπου μου, του έργου μου κι εμμέσως, πλην σαφώς, κατά της εφημερίδας η οποία φιλοξένησε τη συνέντευξη.
Η Ι. Μ. Πειραιά βλέπει παντού εχθρούς της Εκκλησίας και πολέμιους της Χριστιανοσύνης. Μιλάει για λυσσαλέο πόλεμο και εκκλησιομάχους συγγραφείς, θεωρώντας κάθε διαφορετική φωνή αιρετική, κακόβουλη, κακόπιστη και επικίνδυνη για το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Χριστιανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Της μόνης αλήθειας επί της γης. Επιπλήττει τον συγγραφέα που συγκαταλέγει και τη Χριστιανοσύνη στις θρησκείες του κόσμου, ενώ θεωρεί τον Χριστιανισμό –άκουσον άκουσον– μη θρησκεία!
Ασχολείται με αφοριστικές δηλώσεις και αντιπαρέρχεται όλα τα διαχρονικά ερωτήματα κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου, όπως: Τι είναι ο Θεός; Πού βρίσκεται; Έχει εγκέφαλο; Έχει κατάστιχα και καταγράφει τις πράξεις μας; Ανταποκρίνεται σε προσευχές και με ποιο κριτήριο; Ανταμείβει την πίστη και τιμωρεί την αμφιβολία; Συναλλάσσεται ο Θεός; Είναι μνησίκακος ο Θεός; Έχει φύλο ο Θεός; Τι ξέρουμε για τις άλλες θρησκείες του κόσμου και γιατί του καθενός είναι η μεγάλη αλήθεια; Γιατί, άραγε, ο Θεός διάλεξε εμάς ν’ αποκαλύψει την αλήθεια κι άφησε δισεκατομμύρια «παιδιά» του στην καταδίκη της άγνοιας ή στο έλεος του αντιπάλου του; Υπάρχει αντίπαλη, πονηρή δύναμη και γιατί ο παντοδύναμος Θεός δεν την εξαλείφει;
Όλα αυτά τα καυτά ερωτήματα, η Ι. Μ. Πειραιά, τα αντιπαρέρχεται –απορία ψάλτου βηξ– ψελλίζοντας αποπροσανατολιστικές κι ασθενέστατες δικαιολογίες του τύπου: Δεν θα ασχοληθούμε με όλα αυτά, διότι δεν γράφει τίποτε περισσότερο από τα τετριμμένα αντιεκκλησιαστικά λιβελογραφήματα του παρελθόντος.
Αποτελεί λυπηρό γεγονός η ανακοίνωση αυτή της Μητρόπολης Πειραιά, επειδή, μεταξύ πολλών άλλων, αυτοανακηρύσσεται ως ο φορέας λογοκρισίας της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, που αποτελεί αδιαπραγμάτευτη κατάκτηση της παγκόσμιας κοινωνίας των ανθρώπων. Επιχειρεί να καταδικάσει κάθε διαφορετικότητα προβαίνοντας ταυτόχρονα σε παιδαριώδεις νουθεσίες προς τους πολίτες (το χριστεπώνυμο πλήρωμά της), επιδιώκοντας να συγκρατήσει την προοδευτικά αυξανόμενη δυσπιστία του κόσμου προς τα θρησκευτικά και εκκλησιαστικά θέσφατα.
Δεν απαντά με επιχειρήματα στη διαφορετικότητα, αλλά με ακαταλαβίστικα δογματικά συνθήματα κι άσχετα εδάφια του Αποστόλου Παύλου. Για ενδυνάμωση δε των επιχειρημάτων της βάζει, κατά αδέξιο τρόπο, και λίγο… Πλούταρχο.Παραμένει κολλημένη σε στερεότυπα κι αρνείται να δει την πραγματικότητα. Θεωρεί και δηλώνει στο άρθρο της ότι «η πίστη αντί να εξασθενεί, γιγαντώνεται, και αυτό είναι που ενοχλεί και ανησυχεί τους αθεϊστές και εκκλησιομάχους».Αγνοεί η Ι. Μ. ότι με τα τερτίπια και τη μισαλλοδοξία διαφόρων δεσποτάδων (αυτών που πράγματι αποκαλώ ταλιμπάν της Χριστιανοσύνης), απομακρύνει τους πολίτες από τη θρησκεία. Αγνοεί την πραγματικότητα που δείχνει η τελευταία δημοσκόπηση για τη θρησκευτικότητα των Ελλήνων.
Είναι πράγματι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς την αδιαλλαξία και τη μισαλλοδοξία να εκδηλώνονται σε τέτοιο βαθμό. Είναι ακόμα θλιβερότερο να παρατηρείται αυτό το αβυσσαλέο μίσος ακόμα και για τα άλλα δόγματα της ίδιας θρησκείας, δηλαδή του Χριστιανισμού, αναγορεύοντας τη διαφορετικότητα σε φρικτές παρεκτροπές του παπισμού και του προτεσταντισμού.Λησμονούν οι συντάκτες του «Σχολίου σε Αντιεκκλησιαστικό Παραλήρημα» τις αθλιότητες και τα εγκλήματα των ταγών της ανατολικής Εκκλησίας που αναγορεύθηκαν σε Μεγάλους και ανυψώθηκαν σε Αγίους!
Το αναπάντητο ερώτημα που τίθεται από κάθε λειτουργούντα ανθρώπινο εγκέφαλο είναι: Για ποιο λόγο ο Θεός αποκάλυψε τη μοναδική του αλήθεια στους πιστούς του ορθόδοξου Χριστιανικού δόγματος κι άφησε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη στην άγνοια και ως εκ τούτου στις ορέξεις του αντιπάλου του; Πώς θα κριθούν όλοι αυτοί οι αδαείς και παραπλανημένοι, οι οποίοι θα κριθούν δίνοντας εξετάσεις πάνω σε άγνωστη ύλη; Γιατί η δική μας αλήθεια είναι η πραγματική αλήθεια, τη στιγμή που όλα τα θρησκευτικά δόγματα πιστεύουν, με απόλυτη βεβαιότητα, ότι και η δική τους αλήθεια είναι η πραγματική και αδιαμφισβήτητη;
Είναι, πιστεύω, προφανές ότι κάθε δόγμα παραλύει την κριτική ικανότητα. Το δόγμα δεν επιχειρηματολογεί ποτέ. Συνθηματολογεί μόνο και θεωρεί εχθρό κάθε αντιφρονούντα. Επί πάρα πολλά χρόνια προσπαθώ να διαλεχθώ καλόπιστα με δογματικά πιστούς που διαθέτουν, μάλιστα, διανοητική επάρκεια. Δυστυχώς είναι αδύνατον να συμβεί κάτι τέτοιο χωρίς να προκαλέσω μίσος και αφορισμούς για τη βλάσφημη διαφορετικότητά μου. Είμαι, απλά, ένας αχρείος Παναθηναϊκός για όλους αυτούς που αισθάνονται βαθύτατα Ολυμπιακοί.