fbpx
«Όταν η φωνή πνίγεται στον όγκο της σιωπής»

«Όταν η φωνή πνίγεται στον όγκο της σιωπής»

της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου

 

Για την ενιαία τιμή του βιβλίου

Πριν από χρόνια είχα χρησιμοποιήσει τη φράση αυτή σε συνέντευξή μου στην Ελευθεροτυπία, όταν είχα βγάλει την ποιητική μου συλλογή Μυστικό Πέρασμα και διαπίστωσα πόσο μάταιο είναι να γράφει κανείς ποιήματα σήμερα, πόσο θλιβερό, αφού ο τόπος μας σε κάνει να νιώθεις, ως ποιητής, άχρηστος και απορριμμένος.

Κι όταν ξεκίνησα να γράψω για την ενιαία τιμή του βιβλίου, για τον τόσον αγώνα που έχει γίνει από εκδότες, βιβλιοπώλες, συγγραφείς, μου ήρθε στη σκέψη εκείνη η «φωνή που πνίγεται στον όγκο της σιωπής». Και ένιωσα την ίδια θλίψη της απόρριψης. Γιατί ο νόμος για την κατάργηση της ενιαίας τιμής του βιβλίου, που πάει ακάθεκτος για ψήφιση, θα φέρει μακροπρόθεσμα μια άλλη μορφή συρρίκνωσης, ύστερα από τη συρρίκνωση της γλώσσας και της παιδείας.

Ολόκληρος ο εκδοτικός κλάδος θα λαβωθεί πιο βαθιά και ίσως τελειωτικά – ο ήδη λαβωμένος από την αδιέξοδη κρίση. Και μαζί θα λαβωθεί και το ποιοτικό βιβλίο και ο συγγραφέας – ο ήδη λαβωμένος.

Όπως έγραψε και η Εταιρεία Συγγραφέων στην ανακοίνωσή της: «συγγραφείς δεν υπάρχουν χωρίς βιβλία και βιβλία δεν υπάρχουν χωρίς εκδότες και βιβλιοπωλεία. Βιβλία ποιότητας δεν διακινούνται χωρίς αυτόνομα βιβλιοπωλεία». Και καταλήγει: «Η Ενιαία Τιμή Βιβλίου στηρίζει τα βιβλιοπωλεία, στηρίζει τις ποιοτικές εκδόσεις, στηρίζει τους συγγραφείς».

Όμως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω» μοιάζει να είναι η φωνή τους. Αφού κανείς δεν σκύβει στο βαθύτερο νόημα του αιτήματος που είναι οι θλιβερές συνέπειες στον πνευματικό πολιτισμό της χώρας μας.

Το βιβλίο δεν είναι προϊόν εμπορίου αλλά θεμελιώδες στοιχείο πολιτισμού. Πάει να πει, πολιτισμικό αγαθό. Και φέρει την ιερή σφραγίδα της αγωνίας του συγγραφέα που το έγραψε. Φέρει τις μεταφυσικές του αγωνίες, τις υπαρξιακές, που καθρεφτίζουν τις αγωνίες και την ιστορική στιγμή, τον ιστορικό χρόνο που μέσα του βιώνει το πεπρωμένο της χώρας του και το πεπρωμένο του προσώπου του. Και καθρεφτίζουν ακόμα το κοινωνικό γίγνεσθαι με όλα τα αδιέξοδα και το άδικο που περισσεύει σε όλους τους καιρούς, και όλα αυτά χωρίς αμοιβή πολλές φορές και χωρίς επιβράβευση.

Γιατί ο συγγραφέας, ο γνήσιος συγγραφέας, ο ποιητής, παραμένει πάντα ο αγνός ιδεαλιστής των αξιών που πίστεψε και ας θεωρείται εν πολλοίς το έργο του, στην τρέχουσα αγορά, ως «είδος άνευ αξίας». Το ότι «Ο ποιητής γράφει την ιστορία του κόσμου» δεν είναι λόγος θεωρητικός. Εκείνο που διασώζει την κάθε εποχή, τη φιλοσοφία της και την αντίληψη ζωής, δεν είναι ούτε οι πολιτικοί της ούτε οι ιστορικοί της, αλλά ο ποιητής, ο συγγραφέας, ο μοναχικός οραματιστής και μελετητής των αξιών και της δωρεάς του πνεύματος, που θα μείνει ως τελετουργικός απόηχος για τον χρόνο τον επερχόμενο.

Όμως εδώ και δεκαετίες, ο συγγραφέας, υπάρχει σε μια αγνόηση από την πολιτεία, σε μια απορριπτική διάθεση από τους εκάστοτε αρμόδιους των αιτημάτων του.

Γνωρίζω πως ο λόγος μου, ως λόγος ποιητικός, είναι πολύ αδύναμος για να μετακινήσει τα επιχειρήματα που οδηγούν τον επίμαχο νόμο στην ψήφισή του. Όμως, έστω και την τελευταία στιγμή, ας ευχηθούμε να φωτιστεί η συνείδηση τους και να δουν την ιδιαιτερότητα του κλάδου αυτού, της αλυσίδας συγγραφέας – εκδότης – βιβλιοπώλης – αναγνώστης, αλλά και την ιδιαιτερότητα της σχέσης με τον πολιτισμό.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.