Όταν ακούω το Observatory Crest του Captain Beefheart, θυμάμαι τις παλιότερες συχνές αναβάσεις μου στον Λυκαβηττό και, αντιστρόφως, όταν ανεβαίνω καμιά φορά εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού μου παίζει αυτό το κομμάτι. Τα ίδια παβλοφικά εξαρτημένα ανακλαστικά διατηρώ για ένα σωρό τραγούδια που συντρόφευσαν ή θα μπορούσαν να συντροφεύσουν τις καλές, τις κακές, τις σημαντικές μα και «ασήμαντες» καθημερινές στιγμές και περιόδους της ζωής μου, η οποία, βεβαίως, εντάσσεται σε συγκεκριμένα γεωγραφικά και ιστορικά πλαίσια. Έτσι, παρόλο που οι μυθοπλαστικές ιστορίες μου εκφράζουν τη δική μου οπτική γωνία στα πράγματα, είμαι σίγουρος ότι αυτή ταυτίζεται ή βρίσκεται κοντά με τις εμπειρίες, τα συναισθήματα, τις απόψεις και προτιμήσεις πολλών άλλων ανθρώπων, τουλάχιστον της γενιάς μου. Πρόκειται για εφτά ιστορίες σκορπισμένες σε διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και πλάτη του πλανήτη, οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους με μουσική, για οικεία ή και παράξενα συναισθήματα που αποτυπώνονται μέσα από μελωδίες ροκ, για στίχους που «ντύνουν» και συχνά παρηγορούν, μυθοποιούν και απομυθοποιούν, εξαγνίζουν τον πόνο και ενισχύουν την επιθυμία.

Η μουσική παίζει σημαντικό/συνδετικό ρόλο στα διηγήματα και το βιβλίο έχει πλούσιο σάουντρακ, ωστόσο, πέρα από την μπλουζ και τη ροκ, ακούγονται πρωτίστως οι εσωτερικές φωνές και οι συνομιλίες των χαρακτήρων των διηγημάτων, οι οποίοι, όπου κι αν βρίσκονται και ζουν, δεν παύουν να αντιμετωπίζουν καταστάσεις γνώριμες και κατανοητές από όλους. Μέσα σε κάθε ήρωα βλέπει κανείς κομμάτια του εαυτού του. Μες στο βιβλίο είναι η φράση που ειπώθηκε και δημιούργησε προσδοκίες για έναν ωραίο νέο κόσμο, όπως και η φράση ή η πράξη που στη συνέχεια τον γκρέμισε. Είναι το αστικό τοπίο της Νέας Υόρκης, της Αθήνας ή των Βρυξελλών, το φυσικό τοπίο της ερήμου της Αριζόνα, της οροσειράς Κασκέιντ ή των λιμνών του Tennessee Valley Authority, όπως και το εξωτικό, μυστηριώδες τοπίο του Περού. Είναι ο έρωτας και η αγάπη αλλά, κυρίως, η ματαίωση και η προσπάθεια για το ξεπέρασμά της. Και είναι, σε μεγάλο βαθμό, η φυγή. Αποδράσεις από το σύγχρονο στενό κι ευρύτερο περιβάλλον που μας καταπιέζει και μας περιορίζει προς έναν άλλο τόπο, προς ένα «νοσταλγικό μέλλον», αφού το παρελθόν αναπόφευκτα μας βαραίνει και μας διαμορφώνει και, επομένως, εμπεριέχεται στις νοητικές κατασκευές των ουτοπιών μας.

Εκτός από το περιεχόμενο του βιβλίου, θα ήθελα να αναφερθώ και στο γεγονός της έκδοσης και προώθησής του στο αναγνωστικό κοινό. Δυστυχώς, παρατηρώ ότι στην Ελλάδα, στο χώρο των βιβλίων, όπως και της μουσικής, δε δίνονται ευκαιρίες από τις μεγάλες ή εν πάση περιπτώσει καθιερωμένες εταιρείες σε έργα και δημιουργούς που δεν είναι και τόσο mainstream ή δημοσιοσχεσίτες. Σε αυτό το περιβάλλον, λοιπόν, και στην πρωτόγνωρη περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε, οι Εκδόσεις Αλλότροπο δεν δίστασαν να προχωρήσουν στην έκδοση αυτής της συλλογής διηγημάτων. Και, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, έχουν σε μεγάλο βαθμό δικαιωθεί.

Εκείνο όμως που με συγκίνησε περισσότερο μετά την έκδοση του βιβλίου και την παρουσίασή του στο κοινό ήταν η αμέριστη και ανιδιοτελής στήριξη που έλαβα από τους φίλους και τις φίλες που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια. Το βιβλίο ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή να επανασυνδεθώ με κάποιους από αυτούς, να αποκτήσω καινούργιους, καθώς και να αναπτύξω νέους διαύλους επικοινωνίας με τους πιο κοντινούς, όπως και με τον ίδιο μου τον εαυτό. Κι αυτό είναι κάτι που γεμίζει τη ζωή μου. Κατόπιν όλων των παραπάνω, η ταπεινότητά μου αισθάνεται ότι θέλει να τραγουδήσει δυνατά: Viva Las Vegas!

Ιστορίες 33 1/3 στροφών
Νίκος Τράντας
Αλλότροπο
186 σελ.
Τιμή € 13,00

Twitter