fbpx
«Το παράδοξο της διαχρονικής διάσωσης των ομηρικών επών ακόμα και σε μετάφραση» του Κωνσταντίνου Μπούρα

«Το παράδοξο της διαχρονικής διάσωσης των ομηρικών επών ακόμα και σε μετάφραση» του Κωνσταντίνου Μπούρα


Ο Όμηρος, ο Ευριπίδης, ο Σαίξπηρ κι ο Στρίντμπεργκ διασώζονται θεατρικώς ακόμα και σε κακές σχολικές παραστάσεις, διασκευασμένοι από ανεπαρκείς ή φιλόδοξους μεταφραστές, σε γλώσσες και ιδιώματα που πόρρω απέχουν από τη μαγεία και τον πλούτο του πρωτοτύπου. Αυτό είναι μια απόδειξη –ή ένδειξη, αν προτιμάτε– ότι το θέατρο, το μεγάλο θέατρο διακρίνεται από το τετριμμένο ως προς το βάθος και την ποιότητα, την ευστοχία των κοινωνουμένων μηνυμάτων, που ανταποκρίνονται στα αιτήματα, στα ερωτηματικά, στις ανησυχίες της πανανθρώπινης ψυχής.

Είδα τη «Νέκυια», τη ραψωδία λ της Οδύσσειας από γιαπωνέζικο θίασο Νο στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, με υπέρτιτλους στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα, κι εκστασιάστηκα. Απόρησα πώς είναι αυτό δυνατόν: να ακούς απότομες κοφτές κραυγές σε ξένη γλώσσα, μια μουσική που δεν συνάδει με τη συνήθη Δυτική εκκλησιαστική μουσική και τα βυζαντινά ακούσματά μας, να βλέπεις ηθοποιούς ντυμένους παράδοξα, να επιδίδονται σε στιλιζαρισμένες χειρονομίες και κινήσεις του σώματος που απαρτίζουν έναν πλήρη νοημάτων κώδικα (τελείως απροσπέλαστο στη δική μας λογική και παιδεία), να πλήττει φοβερά το αριστερό ημισφαίριο του λογικού εγκεφάλου σου και, ταυτόχρονα, να καταδύεσαι στα βάθη της συνείδησής σου και να ανασύρεις πετράδια ανεκτίμητα. Αυτή είναι η μαγεία και το διαδραστικό μυστήριο του θεατρικού φαινομένου, όταν είναι σημαντικό. Η διαπολιτισμικότητα και η επικοινωνία των πολιτισμών της γης, ανεξαρτήτως συνόρων, θρησκειών, ιδεολογημάτων, είναι το μόνο εχέγγυο για την κατάλυση και κατάργηση κάθε λογής διακρίσεων, ποινικοποιήσεων, διαχωρισμών των ανθρώπων από τους γείτονές τους. Είναι επιτακτική τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η προστασία του περιβάλλοντος, ο σεβασμός των άλλων που μοιράζονται μαζί μας τη γη, η αποδοχή-κατανόηση-μελέτη του διαφορετικού, η ανεκτικότητα απέναντι στο τίμιο και στο ειλικρινές των αλλοτρίων προθέσεων, η αληθής επικοινωνία προκειμένου να βρούμε από κοινού λύσεις για τα προβλήματα που μαστίζουν την Ανθρωπότητα.

Η τρέχουσα οικονομική Κρίση είναι ένα σημείο μόνον των καιρών, όπου πρέπει να εγκαταλείψουμε τους εγωισμούς και να σκεφτούμε με το «εμείς», αλλιώς θα χαθούμε όλοι μαζί και θα σβήσουμε από προσώπου γης, όπως πάμπολλοι άλλοι «μεγάλοι» πολιτισμοί που προηγήθηκαν. Η ποιότητα και το ύψος κάθε πολιτισμού κρίνεται από την Ειρήνη, την Ισονομία, τη Δημοκρατία, την Ισότητα, την Αλληλεγγύη, την Αγάπη, άνευ όρων και ορίων. Σήμερα που κινδυνεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη και τα χρηματιστήρια όλου του κόσμου κλυδωνίζονται, είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι είμαστε Ένα και εις το ΕΝ, το ΑΠΑΝ καταλήγουμε ευθυτενείς και πλησίστιοι.

Παραστάσεις σαν αυτή, του θεάτρου Νο στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία του Έλληνα με το εβραϊκό όνομα Μιχαήλ Μαρμαρινού και με κείμενο του παγκόσμιου Ομήρου, που έγινε όμηρος του κλασικού έργου του και διέφυγε της Λήθης, καταδεικνύουν την αδελφοσύνη όλων των λαών της γης και της κοινής πηγής όλων των πολιτισμών: το Θείον, ο θείος σπινθήρας μέσα μας, το Πνεύμα, που τα πάντα ζωοποιεί και δίνει νόημα στο μυστήριο της Ζωής και του Θανάτου.

Εύχομαι παρόμοιες διαπολιτισμικές πρωτοβουλίες να βρουν φιλοξενία από το Φεστιβάλ Αθηνών, προκειμένου να γίνει πραγματικά σημαντικό και με παγκόσμια ακτινοβολία.

Η Νέκυια, βασισμένη στη ραψωδία λ της Οδύσσειας του Ομήρου, παρουσιάστηκε με τον τρόπο του θεάτρου Νο, σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού και με τη συνεργασία του Rokuro Gensho Umewaka, στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στις 24-25 Ιουλίου 2015.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΘΕΑΤΡΟ
«Anna & Margot» της Κωνσταντίνας Ράικου σε σκηνοθεσία Γιώργου Δρίβα στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Άννα και Μάργκοτ Φρανκ: Δύο αδελφές που πέθαναν μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί λίγο πριν από την απελευθέρωση. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινάει το νέο θεατρικό έργο της Κωνσταντίνας...

ΘΕΑΤΡΟ
«Το Φαγητό» της Μαρίας Λαϊνά σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιόλιου στο θέατρο ΠΛΥΦΑ

Το φαγητό στο θέατρο συνήθως δεν επιτρέπεται. Πέρα από την καθαρά βιολογική, η ανθρώπινη ανάγκη για τροφή αποκαλύπτει και παραπέμπει σε περισσότερες από μία μορφές πείνας. Ένα δυνατό και ιδιότυπο...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.