fbpx
«PRINCE» της Πέρσας Σούκα

«PRINCE» της Πέρσας Σούκα

«Το να είσαι καλά με τον εαυτό σου σημαίνει να αντέχεις τον εαυτό σου, μα πάνω απ’ όλα να είσαι ψύχραιμος. Για να το ανακαλύψεις αυτό το μόνο που έχεις να κάνεις είναι ν’ αναρωτηθείς: Yπάρχει κάποιος που φοβάμαι; Υπάρχει κάποιος που όταν μπω σ’ ένα δωμάτιο και τον δω θα φοβηθώ; Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε ναι, είσαι καλά με τον εαυτό σου, είσαι ψύχραιμος», είχε εκμυστηρευτεί σε συνέντευξη του ο Prince.

Ο οξυδερκής μουσικός, αν μη τι άλλο, φημιζόταν για τον τρόπο που μιλούσε, πάντα χωρίς περιστροφές, τα έβαζε με όποιον υποτιμούσε τη νοημοσύνη του και επιχειρούσε να τον χρησιμοποιήσει. Ήξερε την αξία του και δεν δίσταζε να πάρει αυτό που του αντιστοιχούσε. Ούτως ή άλλως, δεν ήθελε τίποτα παραπάνω από αυτό που του άξιζε κι ο ίδιος έλεγε πως: «Το να κάνω επιτυχημένα τραγούδια για μένα είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο».

Πάντα αφιερωμένος στη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική, ώρες επί ωρών κλεισμένος στο στούντιό του δημιουργούσε συνεχώς και απορούσε με τους άλλους καλλιτέχνες που αργούσαν να βγάλουν άλμπουμ, εκφράζοντας την άποψη ότι «δεν είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να περιμένει τέσσερα χρόνια για να βγάλει ένα άλμπουμ. Τι θα κάνω στο μεταξύ; Μόνο τραγούδια πάλι».

Η μουσική κυλούσε μέσα του, ζούσε γι’ αυτή και ήταν το μόνο σταθερό πράγμα στη ζωή του. Ήξερε να έχει μέτρο, έλεγε συχνά όχι κι ας στενοχωρούσε οποιονδήποτε που του ζητούσε κάτι έξω από τα πιστεύω του. Κάποια στιγμή ο Τζον Μπον Τζόβι του ζήτησε να ηχογραφήσει ένα τραγούδι με την μπάντα του κι εκείνος του απάντησε, «Τι πράγμα; Είναι σαν να μου ζητάς να κοιμηθείς με τη γυναίκα μου».

Δεν δεχόταν εύκολα την αποτυχία, αλλά δεν τον πτοούσε. Κάποια στιγμή πήρε μια άσχημη κριτική για την ταινία του Graffiti Bridge και υπερασπίστηκε τη δουλειά του, λέγοντας ότι είναι μια αγνή ταινία, πνευματώδης, χωρίς βία, χωρίς έντονες ερωτικές σκηνές, προσθέτοντας ότι ακόμη και ο Μάγος του Οζ αδικήθηκε στην αρχή.

Έλεγε τα πράγματα όπως ήταν και η διπλωματία δεν ήταν στα ατού του. Κάποια στιγμή τον ρώτησαν για την αρνητική του συμπεριφορά κι εκείνος είπε: «Βλέπω μονίμως να με περιγράφουν ως υπερόπτη. Απλώς κάνω αυτό που θέλω, αν αυτό είναι υπεροψία, τι να πω; Άκουσα μια φορά τη Γιόκο Όνο να τραγουδάει... μου ήρθε τρέλα, στάματα να το κάνεις αυτό τώρα, φώναξα!»

Οι συνεργασίες με γυναίκες τραγουδίστριες ήταν πολύ περισσότερες απ’ ό,τι με άνδρες τραγουδιστές και πίστευε ότι με τις γυναίκες τα πήγαινε καλύτερα, γιατί δεν απειλούνταν από εκείνον καλλιτεχνικά. Όταν ήρθε σε ρήξη με την εταιρία του τη Warner Records και αποδεσμεύτηκε, ένιωσε πιο ελεύθερος από ποτέ. «Οι καλλιτέχνες δεν είμαστε επιχειρηματίες», είπε σε μια συνέντευξη του. «Θέλουμε να εκφραστούμε, να έχουμε μια όμορφη σχέση με το κοινό. Στην εποχή του Μότσαρτ η επιτυχία πήγαινε από στόμα σε στόμα, δεν υπήρχε κάποιος να πουλήσει τη μουσική του. Η μουσική βγαίνει από το μυαλό, αυτός που την πουλάει από που βγαίνει; […] Τα συμβόλαια δημιουργούνται γιατί υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των παραγωγών και των καλλιτεχνών. Δίνεις την κληρονομιά σου που είναι κάτι ανεκτίμητο. Το χρήμα κάποτε τελειώνει».
Έτσι αποφάσισε να πουλάει πλέον ο ίδιος τη μουσική του, χωρίς μεσάζοντες, χωρίς να υπερχρεώνει τα άλμπουμ του, διαθέτοντας όπως ο ίδιος θέλει τον εαυτό του και την τέχνη του αλλάζοντας το όνομα του σε «The Artist».

Ο Prince Rogers Nelson γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου του 1958 στη Μινεσότα και έφυγε από τη ζωή μέσα στο ασανσέρ όπου στεγαζόταν το στούντιο του στο Πέισλι Παρκ στη Μινεσότα. Έζησε όλη του τη ζωή εκεί. Τις τελευταίες εβδομάδες μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία από μια βαριά γρίπη που τον ταλαιπωρούσε, τελικά δεν άντεξε και κατέληξε το πρωί της περασμένης Πέμπτης στα 57 του χρόνια.

Υπήρξε ένα τεράστιο είδωλο της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, και όχι αδικα. Εκκεντρικός από τη φύση του, ένα τεράστιο ταλέντο που ξεπερνούσε κάθε μουσικό φάσμα, ένας μελωδός της Rhythm n’ Blues και της ποπ, ένας εξαιρετικός μουσικός και σαρωτικός περφόρμερ. Με 7 βραβεία Γκράμι και αμέτρητες υποψηφιότητες μεσουράνησε στη μουσική βιομηχανία, όχι μόνο ως Prince αλλά γράφοντας τραγούδια για πολλές τραγουδίστριες και μπάντες χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Κυκλοφόρησε 39 σόλο άλμπουμ και δεν σταμάτησε ποτέ να συνθέτει. Η μουσική κληρονομιά που άφησε πίσω του είναι μεγάλη και  πολλά από τα τραγούδια του μεταξύ των οποίων τα «Purple rain», «Nothing compares to you», «I feel for you», «Let’s go crazy», «The most beautiful girl in the world», «Get off», «Raspberry beret», «Kiss», «Cream» θεωρούνται πλέον κλασικά.

Ο Prince υπήρξε ένας δυναμικός και ανατρεπτικός καλλιτέχνης, ένας πεισματάρης άνθρωπος, ιδιότροπος κι επίμονος που είχε στοχευθεί άπειρες φορές για τις πεποιθήσεις του. «Ένα ισχυρό πνεύμα ξεπερνά τους κανόνες», συνήθιζε να λέει και δεν χαριζόταν σε κανένα. Ούτε στον εαυτό του.


Prince - Purple Rain (1984)


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ
«Παναγία – Η Μητέρα του Φωτός»: ένα σύγχρονο ορατόριο του Γιώργου Θεοφάνους στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Το Ινστιτούτο «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός», σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, τη Διεύθυνση Πολιτισμού Τουρισμού Δήμου Θεσσαλονίκης, το Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής...

ΜΟΥΣΙΚΗ
«Άξιος Λόγος»: αφιέρωμα στον Κωστή Παλαμά σε μελοποίηση του Πασχάλη Τόνιου στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός»

Με αφορμή τα 81 χρόνια από τον θάνατο του εμβληματικού Έλληνα ποιητή Κωστή Παλαμά, ο συνθέτης και ερμηνευτής Πασχάλης Τόνιος μελοποιεί σπουδαία ποιήματα από το πολύ σημαντικό έργο του και μας...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.