«Marianne Faithfull: Give my love to London» της Πέρσας Σούκα
«To 1964 ήμουν καλεσμένη σ' ένα πάρτι. Με πλησίασε ένας κύριος ονόματι Andrew Loog Oldham και μου είπε: "Εγώ θα σε κάνω αστέρι". Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω, να γελάσω ή όχι. Μετά έμαθα ότι ο τύπος αυτός ήταν ο ατζέντης των Rolling Stones. Toν επόμενο χρόνο είχα το πρώτο μου άλμπουμ κι ένα τραγούδι φτιαγμένο από τους Jagger-Richards – πραγματικά, τι αρχή!» εξομολογήθηκε σε μια πρόσφατη συνέντευξή της η ιέρεια της ροκ, Marianne Faithfull. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2014 κυκλοφόρησε το 20ό άλμπουμ της από την Dramatic and Naïve Records, με τίτλο Give my love to London.
Έντεκα μπαλάντες φτιαγμένες ειδικά για τη φωνή της. Μια χροιά χαρακτηριστική, βραχνή σαν καπνισμένη κάννη, μελαγχολική σαν το σούρουπο κι άμεση σαν παιδί. Τα τραγούδια κυλούν σε απλές μελωδικές γραμμές, άλλωστε η 68χρονη τραγουδίστρια δεν αφήνει και πολλά περιθώρια πέραν της μιας οκτάβας, αλλά όλα αυτά παραβλέπονται μπροστά στην επιβλητική θεατρικότητά της. Οι στίχοι ταξιδεύουν τον ακροατή στα αγαπημένα στέκια της Faithfull στο Λονδίνο, στα αληθινά ψέματα, στους κύκλους της ζωής, στην τελειότητα αλλά και στην τιμή της αγάπης, στα θαύματα της φύσης, στα επαναλαμβανόμενα λάθη, στα σκοτεινά νερά του έρωτα, αλλά και στον ανεκτίμητο φίλο της Leonard Cohen, τον οραματιστή και σοφό «μπάσταρδο».
Με το άλμπουμ της αυτό, όπου συνεργάζονται μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής (Nick Cave, Roger Waters, Leonard Cohen, Brian Eno κ.ά.), η Marianne Faithfull πέτυχε μια καθολική αποδοχή – ακόμα κι από τους πιο δύσπιστους κριτικούς.
Η άστατη ζωή της προκαλούσε ανέκαθεν το ενδιαφέρον του κόσμου. Παρόλο που μεγάλωσε σε μια άκρως συντηρητική, αστική οικογένεια στο Λονδίνο, στα 18 της κάνει την επανάστασή της και ξεκινά να τραγουδά σε διάφορα μικρά folk κλαμπ. To 1965 κάνει τον πρώτο της δίσκο και παντρεύεται τον John Dunbar. Ένα χρόνο αργότερα, τον χωρίζει για τον Mick Jagger. Mε τον frontman των Stones ζει έναν θυελλώδη έρωτα γεμάτο δόξα, συναυλίες, πάρτι και άφθονες ουσίες. Χρόνια αργότερα παραδέχεται ότι αυτός ο τρόπος ζωής την έκανε να αισθάνεται ευτελής, αλλά έτσι ήταν το lifestyle της εποχής. Η ηρωίνη γίνεται αναπόσπαστο μέρος της ζωής της. Αφού χάνει την κηδεμονία του γιου της από τον πρώην σύζυγό της, χωρίζει με τον Jagger και η καριέρα της πάει από το κακό στο χειρότερο, ώσπου καταλήγει να μείνει άστεγη στους δρόμους του Soho. Έπειτα από τις αγωνιώδεις προσπάθειες των φίλων της να τη βάλουν σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης, επανέρχεται ολοκληρωτικά στο προσκήνιο το 1979.
Τα σκαμπανεβάσματα της ζωής της της δίνουν το μάθημα που χρειάζεται για να αγαπήσει τον εαυτό της και την οικογένειά της, και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: μουσική. Η ίδια έχει πει για την πολυτάραχη πορεία της: «Ένα πράγμα ξέρω σίγουρα. Εδώ βρίσκεται ο παράδεισος, εδώ και η κόλαση».
