JANIS JOPLIN
της Πέρσας Σούκα
Los Angeles, 4 Οκτωβρίου 1970. Ο παραγωγός Paul Rothchild περιμένει την Joplin στο Sunset Sound Recorders για ηχογράφηση, όμως εκείνη δεν έρχεται. Στέλνει τότε τον μάνατζερ John Cooke στο ξενοδοχείο όπου μένει η τραγουδίστρια για να τη βρει. Μαζί με την καμαριέρα μπαίνουν στο δωμάτιο 105 και την αντικρίζουν νεκρή στο πάτωμα. Η επίσημη ανακοίνωση που βγαίνει την επόμενη μέρα από την αστυνομία είναι ότι η διάσημη ροκ σταρ πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών και κατανάλωση αλκοόλ.
Ο χώρος της μουσικής και οι θαυμαστές της τραγουδίστριας σοκάρονται και δεν μπορούν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει, αφού μόλις πριν από δυο εβδομάδες έχει πεθάνει με τον ίδιο τρόπο ο Jimi Hendrix.
HJanis φεύγει από τη ζωή όπως και ο Jimi,σε ηλικία 27 ετών…
Η παράξενη και ευάλωτη κοπέλα που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της μουσικής καθιερώνοντας με την bluesy και soulful φωνή της τη γυναίκα ως σύμβολο της ροκ γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1943 σ’ ένα μικρό λιμάνι του Texas, το Port Arthur.
Η οικογένειά της ανήκε στην εργατική τάξη και η Joplin ανυπομονούσε να ξεφύγει από τη μικρή της πόλη, η οποία βρομούσε από τα διυλιστήρια πετρελαίου που υπήρχαν ολόγυρα.
Η εκκλησιαστική χορωδία αποδεικνύεται για λίγο καιρό μια διέξοδος ώσπου μπαίνει στην εφηβεία. Παίρνει βάρος, το πρόσωπό της αλλοιώνεται από την ακμή και αυτό της στοιχίζει πολύ. Στο Thomas Jefferson High School είναι πλέον δακτυλοδεικτούμενη, αντιπαθής και την αποκαλούν φρικιό. «Οι μόνες στιγμές που ένιωθα ευτυχισμένη στο σχολείο είναι όταν κατέβαινα τις σκάλες για να φύγω», εξομολογείται σε κάποια από τις συνεντεύξεις της. Το μυαλό της δεν το έχει συγκεντρωμένο στα μαθήματα αλλά μόνο στη μουσική. Τα blues και η jazz τη συνεπαίρνουν…
Εγκαταλείποντας έπειτα από έξι μήνες το κολέγιο του Beaumont φεύγει το 1961 για το Los Angeles. Η προσπάθεια να φτιάξει τη ζωή της εκεί καταλήγει σε αποτυχία, αλλά δεν το βάζει κάτω. Μέχρι το 1965 αλλάζει πόλεις, σπίτια, παρέες, όμως δεν αλλάζει τρόπο διαβίωσης. Ποτά, ναρκωτικά, εφήμερες ερωτικές σχέσεις…
San Francisco, 1966. Το συγκρότημα Big Brother and the Holding Company κάνει οντισιόν ψάχνοντας για μια τραγουδίστρια. Η Pearl (όπως την αποκαλούσαν οι φίλοι της) δοκιμάζει την τύχη της και τα μέλη του συγκροτήματος ενθουσιάζονται μαζί της. Το 1967 η εμφάνιση των Big Brother στο Monterey Pop Festival ξεχωρίζει και η φωνή της Joplin κερδίζει τις εντυπώσεις με τη θερμή και ηλεκτρική χροιά της. Κυκλοφορούν με τη Mainstream Records έναν δίσκο χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Όμως το άλμπουμ Cheap Thrills το 1968 με την Columbia Records γίνεται τεράστια επιτυχία αλλά και μεγάλο εμπόδιο στη σχέση της τραγουδίστριας με τα υπόλοιπα μέλη. Η Joplin τους εγκαταλείπει πιστεύοντας ότι μπορεί να σταθεί μόνη της στη σκηνή.
Έτσι, το 1969 βγαίνει ο πρώτος προσωπικός της δίσκος,I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama!, με την καινούργια μπάντα της, ΚozmicBluesBand, ο οποίος παίρνει καλές αλλά και κακές κρατικές. Κάποιοι επιβραβεύουν την κίνηση να προχωρήσει μόνη της και κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να επιστρέψει στους ΒigBrother. Οι εμφανίσεις της στα ροκ φεστιβάλ είναι όλες αξιοσημείωτες, είτε από την ερμηνεία της είτε από το πόσο καταρρακωμένη βγαίνει στη σκηνή εξαιτίας των ουσιών…
Στο Woodstock, παγώνει μπροστά στη θέα των χιλιάδων ανθρώπων αλλά παρ’ όλα αυτά αποθεώνεται.
Το 1970 δημιουργεί τους Full Tilt Boogie Band και δίνουν συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Αμερικής και όχι μόνο. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους μπαίνουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν νέο άλμπουμ. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα φυσικά η τρωτή Janis καταφεύγει στην ηρωίνη. Όσες φορές και να προσπάθησε να αντισταθεί, να δώσει τέλος στον εθισμό της, δεν τα κατάφερε. Το δικό της τέλος έρχεται άξαφνα πριν από την ολοκλήρωση του άλμπουμ. Ένα χρόνο μετά κυκλοφορεί με τον τίτλο Pearl και γίνεται ανάρπαστο.
Όμως η Janis δεν είναι εκεί για να το χαρεί. Η σπουδαιότερη λευκή τραγουδίστρια των blues χάθηκε μέσα στη δίνη της μοναξιάς, της κατάθλιψης, της διαφορετικότητας, της απόρριψης των εφηβικών της χρόνων και της τεράστιας ευαισθησίας. Ακλουθώντας έναν αδιέξοδο δρόμο που επέλεξε η ίδια, παρόλο που βρέθηκαν κάποιοι ελάχιστοι άνθρωποι να της δείξουν πως υπάρχει ένα καλύτερο αύριο. Δεν τα κατάφεραν.
Η Janis τους έλεγε πως το αύριο δεν υπάρχει. Όλες οι μέρες είναι ίδιες και μίζερες…
