fbpx

ΝΤΟΝ ΜΑΚΚΕΛΑΡ συνέντευξη στον Νίκο Νικολαΐδη

ΝΤΟΝ ΜΑΚΚΕΛΑΡ συνέντευξη στον Νίκο Νικολαΐδη
Ο Ντον ΜακΚέλαρ γεννήθηκε στο Τορόντο του Καναδά το 1963, πόλη που εξακολουθεί να είναι το καλλιτεχνικό του ορμητήριο. Οι γνωστότερες ταινίες όπου συμμετείχε ως ηθοποιός ήταν τα ΕΧΟΤΙCA, ADJUSTER του Ατόμ Εγκογιάν και το ΕΧΙSΤΕΝΖ του Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ. Έχει γράψει τα σενάρια των ταινιών ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΟΛΙ του Φρανσουά Ζιράρ και ΠΕΡΙ ΤΥΦΛΟΤΗΤΑΣ του Φερνάντο Μεϊρέγιες βασισμένος στο βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου. Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, το 1998, μία ανεξάρτητη ντραμεντί που εξιστορούσε το πώς βίωναν τις τελευταίες έξι ώρες πριν από τη συντέλεια διαφορετικές προσωπικότητες, άφησε μεγάλες υποσχέσεις αλλά δεν είχε συνέχεια. Το 2004 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο ακυκλοφόρητο στην Ελλάδα CHILDSTAR και φέτος επανέρχεται με την τρίτη του ταινία, Ο ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΜΗΝΑΣ, που συνεχίζει να προβάλλεται στη χώρα μας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα, όπου ήταν προσκεκλημένος από τις Νύχτες Πρεμιέρας, είχαμε μία συζήτηση μαζί του για το όραμά του, την ανεργία, το παρόν του κινηματογράφου και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Σχετικά με τη νέα σας ταινία, υποστηρίξατε ότι πραγματεύεται τον επαγγελματικό μαρασμό των αλιέων στον Καναδά. Ταυτόχρονα, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό, πιστεύω ότι το φιλμ ασχολείται με τις δυσκολίες και τις προκαταλήψεις που εμποδίζουν τους νέους ανθρώπους, όπως τον γιατρό της ιστορίας, να εμπιστευτούν το μέλλον και την καριέρα τους σε μία ακριτική περιοχή. Συμφωνείτε με αυτή την επισήμανση;

Φυσικά, έχετε δίκιο. Οι περισσότεροι νέοι που μετακινούνται ή ζουν στις μεγάλες πόλεις και κάνουν εκεί τις σπουδές τους δεν είναι εύκολο να ζήσουν σε μία κωμόπολη, όπως αυτή που παρουσιάζει η ταινία. Υπάρχει, βέβαια, κάποιο ποσοστό που επιστρέφει στη γενέτειρά του για ν' ασχοληθεί με την παραδοσιακή γεωργία ή τον τουρισμό. Αναφέρθηκα πάντως στο θέμα της αλιείας, επειδή αποτελεί την οικονομική βάση της συγκεκριμένης περιοχής.

Το φιλμ θυμίζει σε επίπεδο ατμόσφαιρας τις δουλειές του Φρανκ Κάπρα. Ήταν συνειδητή επιλογή από πλευράς σας κάτι τέτοιο;

Η φύση της ιστορίας παραπέμπει στον Κάπρα και στις κλασικές κωμωδίες εκείνης της εποχής. Βέβαια, ο σπουδαίος σκηνοθέτης εστίαζε σε ατομικές ιστορίες, ενώ η δική μου ταινία παρακολουθεί όσα συμβαίνουν κάτω από το πρίσμα μίας ολόκληρης κοινότητας.

Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να προσπαθείς να κρατήσεις την καναδική σου ταυτότητα ως δημιουργός και να εξασφαλίζεις χρηματοδότηση για να υλοποιείς τα σχέδιά σου. Δεν μπορείς να αψηφήσεις τα κεφάλαια που εισρέουν από την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, αλλά το κυριότερο είναι τι σου ζητούν για αντάλλαγμα.

Ένας από τους σεναριογράφους σας, ο Κεν Σκοτ, είχε την ίδια ιδιότητα και στο πρωτότυπο φιλμ του 2003. Μάλιστα, είχε κάνει αμερικάνικο ριμέικ και στο δικό του STARBUCK. Αναρωτιέμαι, μια και η ταινία τιτλοφορείται THE GRAND SEDUCTION, αν ήταν αυτός που υπό μία έννοια σάς δελέασε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο πρότζεκτ;

Υποθέτω πως ναι. Όλο το σενάριο, βέβαια, στηρίζεται σε μία αποπλάνηση. Δεν νομίζω ότι η διασκευή μας απευθύνεται ειδικά στις ΗΠΑ, αλλά στο διεθνές κοινό γενικότερα. Είναι μία εμπορική κομεντί που μπορεί να αρέσει στο Χόλιγουντ, αλλά δεν ήταν αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον όσο η ιστορία και η τοποθεσία του Νewfoundland στην οποία εξελίσσεται. Δεν κάναμε μία δουλειά προορισμένη αυστηρά για τους Αμερικανούς θεατές.

Στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά TWITCH CITY υποδυόσασταν έναν τύπο εθισμένο στην τηλεόραση. Θεωρείτε ότι ο ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΜΗΝΑΣ θα αρέσει περισσότερο σε αυτής της κατηγορίας το κοινό ή στους σινεφίλ;

Ήθελα να κάνω μία εμπορική ταινία και ήταν πρόκληση για μένα να ακολουθήσω τα χνάρια των κλασικών κωμωδιών του παρελθόντος. Ο ήρωας της σειράς που αναφέρατε ήταν ένα τυπικό παράδειγμα της ποπ κουλτούρας. Ειλικρινά, δεν ξέρω την απάντηση στο ερώτημά σας.

Αν και η πρώτη σας ταινία γνώρισε θερμή κριτική υποδοχή, στα δεκαπέντε χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα σκηνοθετήσατε μόλις μία φορά. Πού οφείλεται αυτή η μεγάλη απουσία;

Είμαι αργός. Ξέρετε, έχω μία παράξενη καριέρα. Γράφω, παίζω ως ηθοποιός, σκηνοθετώ, περνώ πολλές ώρες στο θέατρο. Δεν ήμουν ποτέ προσανατολισμένος στο όνειρο μίας πορείας σύμφωνα με τα στάνταρντ του Χόλιγουντ.

Η ζωή του ηθοποιού είναι δυσκολότερη από εκείνη του σκηνοθέτη;

Θεωρώ ότι είναι πιο απαιτητικό να είσαι ηθοποιός. Βρίσκεσαι σε ένα χάος με τόσους ανθρώπους γύρω σου και αισθάνεσαι ανασφαλής. Γι' αυτό έχω ανάγκη να σκηνοθετώ, γιατί επιθυμώ να έχω περισσότερο έλεγχο στη διαδικασία της δημιουργίας.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με αστέρες όπως οι Μπρένταν Γκλίσον και Τέιλορ Κιτς;

Υπέροχη. Ο Μπρένταν είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς με τους οποίους έχω δουλέψει. Δεν πιστεύω ότι θα ήταν τα πράγματα το ίδιο εύκολα χωρίς εκείνον. Από τεχνική άποψη, ήταν αφοσιωμένος στην αλήθεια της ιστορίας και δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάποιον άλλο στη θέση του. Ο Τέιλορ είναι επίσης καλός ηθοποιός, αλλά τα μεγάλα στούντιο τον χρησιμοποιούσαν μέχρι σήμερα σαν action hero. Έχει όμως το χάρισμα και τη γοητεία που είναι σπάνια στους άντρες ηθοποιούς της γενιάς του και ήταν σημαντικό που τον είχαμε στο καστ.

Μία ερώτηση που συνηθίζω να κάνω στους συμπατριώτες σας και τη θέτω και σε εσάς είναι αν θεωρείτε ότι ωφελεί ή βλάπτει το καναδικό σινεμά ο μεγάλος αριθμός αμερικανικών παραγωγών που γυρίζονται στη χώρα σας.

Είναι πολύπλοκο θέμα. Είναι καλή αλλά και κακή αυτή η παρουσία. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να προσπαθείς να κρατήσεις την καναδική σου ταυτότητα ως δημιουργός και να εξασφαλίζεις χρηματοδότηση για να υλοποιείς τα σχέδιά σου. Δεν μπορείς να αψηφήσεις τα κεφάλαια που εισρέουν από την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, αλλά το κυριότερο είναι τι σου ζητούν για αντάλλαγμα.

Μπορεί αυτή η ανάμειξη να είναι ένα σκαλοπάτι για κάποιους Καναδούς σκηνοθέτες να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους στις ΗΠΑ;

Νομίζω ότι αυτό δεν αφορά τόσο τους σκηνοθέτες και τους σεναριογράφους, όσο τους τεχνικούς και άλλες παρεμφερείς ειδικότητες που προσλαμβάνονται σε αμερικανικές παραγωγές. Αυτό είναι το πρόβλημα. Όλο αυτό το δυναμικό που μετακομίζει και δεν μπορεί να στηρίξει τις εγχώριες δημιουργίες.

Υπάρχει περίπτωση να διαβάσουμε και το δικό σας όνομα στα credits μίας αμερικανικής παραγωγής;

Δεν έχω τέτοια πρόθεση. Το καλό στον Καναδά είναι ότι ως σκηνοθέτης διατηρώ τον έλεγχο και την ανεξαρτησία μου, στοιχεία που είναι πολύτιμα – και φίλοι μου, Αμερικανοί συνάδελφοι, με θεωρούν τυχερό για τις συνθήκες που έχω.

Δεκαέξι χρόνια μετά την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, θεωρείτε ότι το τέλος της ανθρωπότητας έχει φτάσει;

Νομίζω ότι έχει φτάσει από τότε αρκετές φορές. Σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο, έχουμε γίνει πιο παθητικοί. Ίσως δεν ακούγεται πολύ αισιόδοξο αυτό που λέω, αλλά αυτή είναι η αντίληψη που έχω διαμορφώσει.

 

(Φωτογραφία: Jeremy Mimnagh)

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Η «Λάμψη» του Στίβεν Κινγκ σε μια μοναδική προβολή στον «Δαναό»

Οι Εκδόσεις Κλειδάριθμος και ο κινηματογράφος «Δαναός» προσκαλούν και πάλι το αναγνωστικό και κινηματογραφόφιλο κοινό σε μια μοναδική προβολή. Σε σκηνοθεσία του θρυλικού Στάνλεϊ Κιούμπρικ, η Λάμψη...

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
«“Άγνωστοι μεταξύ μας” του Άντριου Χέιγκ» του Μανώλη Γαλιάτσου

Η θλίψη των βρικολάκων Όλη η ταινία βρίσκεται εκεί, συμπυκνωμένη στο πρώτο πλάνο της, με την παρατεταμένη διπλοτυπία της πόλης που ακόμη δεν έχει ξυπνήσει και του ήρωα που αναμένει πίσω απ’ το τζάμι του...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.