ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ του Νίκου Νικολαΐδη
Στο φιλμ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, η Φανί Αρντάν αποδοκιμάζει τον εραστή της για το πρόσφατο τατουάζ του με την απολαυστική ατάκα: «Δεν έχεις ως δικαιολογία ούτε την αφέλεια της νιότης». Στο RAGE, η κόρη του Νίκολας Κέιτζ προσπαθεί να τον κατευνάσει διαβεβαιώνοντάς τον ότι το σχέδιο στο χέρι της είναι από χέννα. Στον ΗΡΑΚΛΗ αυτής της εβδομάδας, ο Ντουέιν Τζόνσον, αφού δεν θα φορούσε κοστούμι, υποχρεώθηκε να «κρύψει» τα τατουάζ για να μη γελοιοποιηθεί και να αναλάβει τον ρόλο. Η έβδομη τέχνη σε Ευρώπη και ΗΠΑ πάντα στην πρωτοπορία μέσα από ένα υπόγειο ρεύμα κριτικής στέλνει τα πρώτα συντονισμένα... σημάδια ότι η παρακμή της δερματοστιξίας έχει ήδη ξεκινήσει.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά διαβάστε τον επόμενο μήνα την αναλυτική ανασκόπηση της περιόδου Αύγουστος 2013 – Ιούλιος 2014, με όλα όσα ξεχώρισε η κινηματογραφική στήλη του diastixo.gr
ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟ (LΟCKE)
AΓΓΛΙΑ-ΗΠΑ/85'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM
Σκηνοθεσία: Στίβεν Νάιτ
Ηθοποιός: Τομ Χάρντι
Ακούγονται: Ολίβια Κόλμαν, Ρουθ Γουίλσον
Ο μύθος: Την παραμονή υλοποίησης ενός περίπλοκου κατασκευαστικού έργου, ο παντρεμένος εργοδηγός μίας εταιρείας σπεύδει να συμπαρασταθεί στον πρόωρο τοκετό μίας συναδέλφου, η οποία θα φέρει στη ζωή το παιδί του.
Η ανάγνωσή μας: Ο τίτλος BADTIMING θα ήταν ιδανικός, αν δεν είχε ταυτιστεί στις σινεφίλ συνειδήσεις με μία από τις πιο προσωπικές ταινίες του Νίκολας Ρεγκ. Ο Άιβαν Λοκ, ευσυνείδητος εργαζόμενος και ενάρετος οικογενειάρχης, χάνει τα πάντα εξαιτίας μίας συζυγικής ατασθαλίας. Η ανάληψη των ευθυνών του αποτελεί ηθική υποχρέωση και τo πικρό απόσταγμα των προσωπικών του βιωμάτων. Με εγγύηση σενάρια κλάσης, όπως στα ΒΡΟΜΙΚΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ του Στίβεν Φρίαρς και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΥΚΛΩΜΑ του Τζo Κρόουλι, η δεύτερη ταινία του Στίβεν Νάιτ είναι γενναιόδωρη στα μηνύματά της και η αποθέωση του μινιμαλισμού σε τεχνικό επίπεδο. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω από έναν ηθοποιό σε αλλεπάλληλες τηλεφωνικές συνεννοήσεις του καθώς οδηγεί, για να ακτινογραφήσει έναν γνήσιο εκπρόσωπο της αγγλικής εργατικής τάξης. Παράλληλα, αποκρυσταλλώνει τις επικρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις για τις επαγγελματικές σχέσεις, τον θεσμό της οικογένειας και την αξία της πατρότητας. Τρεις διαφορετικές κάμερες καδράρουν από κάθε οπτική γωνία τις εκφράσεις του ήρωα, ηχογραφώντας χωρίς μοντάζ και σε πραγματικό χρόνο τις επικοινωνίες του ως στοιχείο της ρεαλιστικής προσήλωσης. Στα χνάρια του άλλου one-man show του στο BRONSON, ο Τομ Χάρντι με τα χέρια στο τιμόνι και το βλέμμα στα μάτια των θεατών δίνει σασπένς και όγκο σε αυτό το μοντέρνο ψυχολογικό θρίλερ. Στο τέλος, η νυχτερινή διαδρομή από το Μπέρμιγχαμ στο Λονδίνο μπορεί να μην αλλάζει τον ίδιο ή την πασιφανή ακεραιότητά του, αλλά έχει επηρεάσει όλους εμάς.
Αξιολόγηση: 8/10
ΑLPHAVILLE (ALPHAVILLE, UNE ÉTRANGE AVENTURE DE LEMMY CAUTION) Επανέκδοση
ΓΑΛΛΙΑ /98'/ΝΕW STAR
Σκηνοθεσία: Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Ηθοποιοί: Έντι Κονσταντίν, Άννα Καρίνα, Ακίμ Ταμίροφ
Ο μύθος: Προκειμένου να εντοπίσει κάποιον συνάδελφό του, ένας μυστικός ντετέκτιβ προσποιούμενος τον ρεπόρτερ φτάνει σε μία πόλη που ελέγχεται από έναν υπολογιστή, δημιούργημα ενός πανούργου καθηγητή, και ερωτεύεται την κόρη του.
Η ανάγνωσή μας: Η Αλφαβίλ θεμελιώθηκε από την εμμονή και το πείσμα ενός ριζοσπάστη δημιουργού και πρώην θεωρητικού ότι θα μπορούσε να συνδυάσει την επιστημονική φαντασία και το φιλμ νουάρ στην ίδια μυθοπλασία υπονομεύοντας και τα δύο είδη. Είναι φημισμένη για τη σκηνογραφική άποψη που δεν έχει τίποτα το φουτουριστικό, αφού ο Γκοντάρ χρησιμοποιεί τη μοντέρνα αρχιτεκτονική του Παρισιού το 1965 για να εντείνει το σχόλιο γύρω από το μέλλον της ανθρωπότητας και την υποταγή της στην τεχνολογία. Ο ήρωάς του ονομάζεται Λέμι Κόσιον και ενσαρκώνεται από τον Έντι Κονσταντίν, που είχε υποδυθεί νωρίτερα σε επτά φιλμ τον συγκεκριμένο πράκτορα του FBI, δημιούργημα της έμπνευσης του Άγγλου Πίτερ Τσένι. Ο Γκοντάρ απομυθοποιεί τον συγκεκριμένο χαρακτήρα που αγαπά τον χρυσό, τις γυναίκες, νοιάζεται για τον Ντικ Τρέισι και πιστεύει ότι η ποίηση δίνει φως στη νύχτα. Ο Ραούλ Κουτάρ παραδίδει μαθήματα κινηματογράφησης και ο Πολ Μισρακί ατμόσφαιρα μυστηρίου με ένα score αντάξιο των περιπετειών ενός Μπόγκαρντ. Έστω κι αν η πολιτική του αλληγορία θεωρείται σήμερα λιγότερο επιδραστική, πώς μπορείς να αγνοήσεις ένα φιλμ όπου ο ήρωας, όταν αναλαμβάνει δράση, εξισώνει τη δημοσιογραφία με τη δικαιοσύνη επισημαίνοντας ότι αρχίζουν με το ίδιο γράμμα;
Αξιολόγηση: 7/10
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (ΑVIS DE MISTRAL)
ΓΑΛΛΙΑ/105'/ODEON
Σκηνοθεσία: Ρος Μπος
Ηθοποιοί: Ζαν Ρενό, Άννα Γκαλιένα, Ορ Άτικα
Ο μύθος: Τρία αδέλφια χωρισμένων γονέων αναγκάζονται να περάσουν τη θερινή περίοδο στην Προβηγκία, στο σπίτι του παππού τους, που παραμένει ένας άγνωστος λόγω της σύγκρουσης με τη μητέρα τους.
Η ανάγνωσή μας: H τρίτη ταινία της παραγωγού, συγγραφέως και σεναριογράφου Ρος Μπος, που την τελευταία δεκαετία στράφηκε στη σκηνοθεσία. Στο πλαίσιο μίας ιστορίας ενηλικίωσης, η Γαλλίδα δημιουργός αντιπαραθέτει τις αστικές συνήθειες με τον αυθορμητισμό των ανθρώπων της περιφέρειας κοιτάζοντας νοσταλγικά και τη δική τους χαμένη νεότητα. Η ματιά στους χαρακτήρες είναι ειλικρινής, αλλά η κλιμάκωση των σχέσεών τους δεν είναι η αναμενόμενη για μία οικογενειακή ντραμεντί αξιώσεων. Τα παιδιά θα γνωρίσουν τον έρωτα και τα μυστικά της γης στο ειδυλλιακά δοσμένο περιβάλλον της νότιας Γαλλίας, που παραπέμπει σε καμπάνια του οργανισμού τουρισμού. Το φιλμ εύλογα περιλαμβάνεται στους καταλόγους της Αir France για τους ταξιδιώτες της. Ο Ζαν Ρενό δυσκολεύεται με την εγκάρδια πλευρά του και η Άννα Γκαλιένα εξακολουθεί να είναι σεξοβόμβα, όπως την αποκαλούν τα εγγόνια της, προδίδοντας την ηλικιακή δυσαρμονία των γενεών στο κάστινγκ. Το ευχάριστο είναι ότι η οικογενειακή συμφιλίωση επέρχεται και το αξέχαστο καλοκαίρι τελειώνει πριν εξαντληθεί η υπομονή μας.
Αξιολόγηση: 4/10
ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (THE LOVE PUNCH)
ΓΑΛΛΙΑ/94'/VILLAGE
Σκηνοθεσία: Τζόελ Χόπκινς
Ηθοποιοί: Πιρς Μπρόσναν, Έμα Τόμσον, Τίμοθι Σπολ
Ο μύθος: Ένα διαζευγμένο ζευγάρι Άγγλων ταξιδεύουν στη Γαλλία για να διεκδικήσουν τα κεφάλαια που αντιστοιχούν στις συντάξεις τους από έναν καταχραστή επιχειρηματία, ο οποίος εμφάνισε εικονική πτώχευση μετά την εξαγορά της εταιρείας τους.
Η ανάγνωσή μας: Μετά το φιλμ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ο Τζόελ Χόπκινς ξανασυνεργάζεται με την (όχι και τόσο κρυφή) αδυναμία του, Έμα Τόμσον, για χάρη της οποίας σκαρφίζεται ένα ακόμη ρομάντζο ανάμεσα σε μεσήλικες. Αυτή τη φορά ακολουθεί την οδό της κωμωδίας και της χαρίζει έναν πιο ταιριαστό παρτενέρ. Ο Λονδρέζος σκηνοθέτης, με πρόσχημα μία αμφιλεγόμενη οικονομική απάτη, μεταφέρει την πλοκή στο Παρίσι και αργότερα στη γαλλική Ριβιέρα, όπου δύο πρώην σύζυγοι που διατηρούν το ίδιο επώνυμο (Τζόουνς) θα αναθερμάνουν τη σχέση τους. Η κινηματογραφική άποψη των Βορειοευρωπαίων ότι η μεσογειακή ατμόσφαιρα ευνοεί την ανευθυνότητα και τη σκανδαλιά πέρα από τετριμμένη έχει αρχίσει να γίνεται και εκνευριστική. Οι σκαμπρόζικες καταστάσεις είναι ανοίκειες με το σοβαρό προφίλ των βασικών ηθοποιών και εξίσου ατυχείς είναι οι αναφορές στο παρελθόν του Πιρς Μπρόσναν ως Τζέιμς Μποντ. Το γοητευτικό ζεύγος με την παρουσία του σκεπάζει αρκετές αδυναμίες και συνιστά πόλο έλξης. Ο Χόπκινς διασκεδάζει περισσότερο από όλους μαζί, ακόμα και όταν τους ωθεί κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού με μουσική επένδυση τη μεγαλύτερη επιτυχία του Μπίλι Πολ, «Μe & Mrs. Jones»!
Αξιολόγηση: 3/10
ΗΡΑΚΛΗΣ (ΗΕRCULES)
HΠΑ/98'/UIP
Σκηνοθεσία: Μπρετ Ράτνερ
Ηθοποιοί: Ντουέιν Τζόνσον, Τζον Χαρτ, Τζόζεφ Φάινς, Πίτερ Μιούλαν
Ο μύθος: Ο Ηρακλής καλείται να συνδράμει τον βασιλιά της Θράκης για να αντιμετωπίσει έναν τυραννικό πολέμαρχο, ο οποίος επιβουλεύεται τον θρόνο του.
Η ανάγνωσή μας: Η δεύτερη παραγωγή μέσα στη χρονιά με κεντρικό χαρακτήρα τον Έλληνα ημίθεο μας κάνει να αναρωτιόμαστε μήπως υπήρξαμε αυστηροί με το ΗΡΑΚΛΗΣ: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ του Ρένι Χάρλιν. Όσο σκοτεινή και αν είναι η φωτογραφία του Ντάντε Σπινότι, δεν μπορεί να κρύψει ένα αποκαρδιωτικό θέαμα με φτωχά οπτικά εφέ και καλλιτεχνική διεύθυνση επιπέδου αποκριάτικης εκδήλωσης. Ο αλλοπρόσαλλος Μπετ Ράτνερ (ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΟΙ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ) δεν ενδιαφέρεται για ένα πορτρέτο του Ηρακλή που εμφανίζεται ως σκληρός μισθοφόρος και κατόπιν θύμα σκευωρίας. Από το δίδυμο των σεναριογράφων περισσότερο θα έπρεπε να ντρέπεται ο Έβαν Σπηλιωτόπουλος λόγω καταγωγής. Ακόμη και το ελαφρυντικό τους ότι βασίζονται σε graphic novel του Σκοτ Μουρ καταρρίπτεται από τη στιγμή που ο Άγγλος συγγραφέας σκόπευε να ζητήσει να αποσυρθεί το όνομά του. Δυστυχώς, ο θάνατός του τον Μάρτιο δεν το επέτρεψε. Πάντως, η τεχνολογία κάνει το θαύμα της και τα τατουάζ στο σώμα του Ντουέιν Τζόνσον είναι αόρατα, όπως και το 3D που για πολλοστή φορά αποτελεί τέχνασμα κερδοσκοπίας.
Αξιολόγηση: 1/10
