ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ του Νίκου Νικολαΐδη

Το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Τρόμου, Τhe Horrorant Film Festival FRIGHT NIGHTS, διεξάγεται από τις 13 έως τις 19 Μαρτίου στον κινηματογράφο Opera Odeon. Η διοργάνωση, που πραγματοποιείται χωρίς την ενίσχυση κρατικού ή ιδιωτικού φορέα, φιλοδοξεί να φέρει το κοινό σε επαφή με τις κυριότερες παραγωγές του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους και να καθιερωθεί ανάμεσα στα αντίστοιχα φεστιβάλ του εξωτερικού. Το πρόγραμμα, με τρεις προβολές ημερησίως, περιλαμβάνει διαγωνιστικό τμήμα και συνολικά 18 ταινίες μεγάλου μήκους – ανάμεσά τους δύο ελληνικές και τέσσερα φιλμ σε ευρωπαϊκή πρεμιέρα. Ταινία έναρξης είναι το ΑLL CHEERLEADERS DIE των Λάρι ΜακΚί και Κρις Σίβερτσον, που άνοιξε το τελευταίο φεστιβάλ του Τορόντο, ενώ στην τελετή λήξης θα προβληθεί η ελληνική ταινία Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ του Αλέξανδρου Λεονταρίτη. Από 20 μέχρι 26 Μαρτίου το Φεστιβάλ θα μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη, στην αίθουσα Φαργκάνη.

Η ΑΟΡΑΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ (ΤΗΕ ΙΝVISIBLE WOMAN)
AΓΓΛΙΑ/111'/SPENTZOS FILM-SEVEN FILMS
Σκηνοθεσία: Ρέιφ Φάινς
Ηθοποιοί: Φελίσιτι Τζόουνς, Ρέιφ Φάινς, Κριστίν Σκοτ Τόμας

Ο μύθος: Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Τσαρλς Ντίκενς θα γνωριστεί με την ηθοποιό Νέλι Τέρναν, που θα γίνει η κρυφή ερωμένη του και αιτία να εγκαταλείψει την οικογένειά του.

Η ανάγνωσή μας: Μία ιστορική ταινία που, παρότι αναφέρεται σε μία πολύκροτη πλευρά του βίου ενός διάσημου συγγραφέα, έχει ως ηρωίδα μία ανώνυμη γυναίκα που συνδέθηκε μαζί του στα τελευταία δεκατρία χρόνια της ζωής του. Υπεύθυνες γι' αυτό το φεμινιστικό πορτρέτο είναι η σεναριογράφος Άμπι Μόργκαν (Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ) και η βιογράφος Κλερ Τομαλίν. Η τελευταία διαφοροποιείται από τις προϋπάρχουσες πηγές (η ταινία συμμερίζεται την άποψή της) αφού αρνείται το διαζύγιο του Ντίκενς, ισχυριζόμενη ότι η συγκεκριμένη σχέση έμεινε για πάντα παράνομη. Στο δεύτερο σκηνοθετικό βήμα του ο Ρέιφ Φάινς προσεγγίζει καλλιγραφικά περιστατικά και πρόσωπα και περιγράφει δίχως λεπτομέρειες τη λογοτεχνική και θεατρική σκηνή του Λονδίνου. Ενάμιση αιώνα από τα χρόνια του Ντίκενς, οι επώνυμοι και οι άσημοι συνεχίζουν να βιώνουν ανόμοια κοινές καταστάσεις, αλλά ο Άγγλος σκηνοθέτης-ηθοποιός δεν μπορεί να αναδείξει αυτή την επίκαιρη διαπίστωση. Η Νέλι ήταν πλατωνικά ερωτευμένη και αφοσιωμένη στο είδωλό της πριν καλά καλά τον γνωρίσει, ενώ εκείνος προσπαθούσε να κρατήσει ανεπηρέαστη τη δημόσια εικόνα του από το απαγορευμένο συναίσθημα. Ο Φάινς ως Ντίκενς είναι απαλλαγμένος από την αυταρέσκεια, αλλά όπως συχνά συμβαίνει όταν υποδύεται τον ερωτευμένο στερείται πάθους, αδυνατώντας να εκφράσει τα θυελλώδη συναισθήματα που οδήγησαν τον συγγραφέα στη σύγκρουση με την ευπρέπεια της βικτοριανής εποχής. Από τη στιγμή μάλιστα που η παρουσία της Κριστίν Σκοτ Τόμας (τρίτη τους συνεργασία μετά τον ΑΓΓΛΟ ΑΣΘΕΝΗ του Άντονι Μινγκέλα και το CHROMOPHOBIA της αδελφής του, Μάρθα Φάινς) είναι περιορισμένη, η μόνη «ορατή» ερμηνεία είναι της Φελίσιτι Τζόουνς, που συνθέτει απροσδόκητα ικανοποιητικά τα συναισθήματα της θλίψης και της προσμονής. Πιο προσιτή ίσως στο αγγλοσαξονικό κοινό μία τυπική άσκηση σκηνοθετικού ύφους, για την οποία δεν μπορείς να τρέφεις μεγάλες προσδοκίες.
Αξιολόγηση: 5/10

ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΜΑΡΤΙΑΣ (ΤΙΑΝ ΖHU DING)
ΚΙΝΑ/133'/ΑΜΑ FILMS
Σκηνοθεσία: Τζία Ζανγκ-Κε
Ηθοποιοί: Τζιάνγκ Βου, Ζάο Τάο

Ο μύθος: Ένας αγανακτισμένος μεταλλωρύχος θα συγκρουστεί με το αφεντικό και τους βοηθούς του. Ένας κακοποιός θα συνδυάσει την επιστροφή στο πατρικό του για την εορτή της Πρωτοχρονιάς με μία ληστεία. Μία εργαζόμενη σε γυμναστήριο θα αντιδράσει βίαια στην παρενόχληση ενός πλούσιου πελάτη. Ένας έφηβος εργάτης αποτυγχάνει να στεριώσει σε μία δουλειά που να τον ικανοποιεί.
Η ανάγνωσή μας: Σπονδυλωτό φιλμ με τέσσερις αυτόνομες ιστορίες που διαδραματίζονται σε ισάριθμες περιοχές της κινεζικής επικράτειας, το οποίο υπογράφει ο πιο αναγνωρίσιμος δημιουργός της αποκαλούμενης Έκτης Γενιάς σκηνοθετών. Ο Τζία Ζανγκ-Κε (ΑΚΙΝΗΤΕΣ ΖΩΕΣ) σε μία ακόμη ταινία του παρατηρεί τις κοινωνικές αλλαγές στην πατρίδα του και προσαρμόζει σεναριακά ορισμένα βίαια περιστατικά που επέφερε η άνιση κατανομή του πλούτου την τελευταία εικοσαετία. Το πρώτο καθώς και το τρίτο επεισόδιο (στο οποίο πρωταγωνιστεί η σύζυγος του Ζάο Τάο) ξεχωρίζουν σκηνοθετικά, δείχνοντας τον ατομικό αγώνα σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον. Ο Ζανγκ-Κε δηλώνει επηρεασμένος από τις ταινίες πολεμικών τεχνών wuxίa, όμως δεν πετυχαίνει να κάνει αντιληπτή τουλάχιστον στους Δυτικούς θεατές τη γεωγραφική διάχυση της εγκληματικότητας στα όρια της αχανούς χώρας του. Η μινιμαλιστική γραφή είναι εμφανής, όπως και η προϋπηρεσία του Κινέζου σκηνοθέτη στο είδος του ντοκιμαντέρ, αλλά η χρήση ερασιτεχνών ηθοποιών σε ρόλους- κλειδιά, όπως ο νεαρός της τελευταίας ιστορίας, προκαλεί την ανομοιογένεια του ρυθμού. Ο Ζανγκ-Κε δεν πείθει για τη σκοπιμότητα της σπονδυλωτής αφήγησης και αποφεύγει να τονίσει ποια θα ήταν η εναλλακτική πρόταση στην παθογένεια μίας εξελικτικής πορείας. Το συμπέρασμα, διανθισμένο με αρκετά ψήγματα λαγνείας για το πολιτικό παρελθόν και την παράδοση (παράσταση όπερας), είναι σίγουρα απαισιόδοξο αλλά όχι υποχρεωτικά ανησυχητικό για το μέλλον των ανθρώπινων σχέσεων.
Αξιολόγηση: 5/10

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ (L'AMOUR EST UN CRIME PARFAIT)
ΓΑΛΛΙΑ-ΕΛΒΕΤΙΑ/110'/ΟDEON
Σκηνοθεσία: Αρνό Λαριέ, Ζαν-Μαρί Λαριέ
Ηθοποιοί: Ματιέ Αμαλρίκ, Μαϊουέν λε Μπεσκό, Καρίν Βιάρ, Σαρά Φορεστιέ

Ο μύθος: Ένας καθηγητής λογοτεχνίας, που συγκατοικεί με την αδελφή του σε ένα απομονωμένο σαλέ, ερωτεύεται τη μητριά μίας εξαφανισμένης φοιτήτριάς του, με την οποία είχε σεξουαλική σχέση.
Η ανάγνωσή μας: Τέταρτη μεταφορά στον κινηματογράφο ενός βιβλίου του Γαλλοαρμένιου συγγραφέα Φιλίπ Τζιάν, που ενέπνευσε στο παρελθόν το ΜΠΕΤΙ ΜΠΛΟΥ του Ζαν-Ζακ Μπενέξ και το προπέρσινο ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΙ του Αντρέ Τεσινέ. Οι Αρνό και Ζαν-Μαρί Λαριέ στρέφονται στον χώρο του ερωτικού θρίλερ με ήρωα έναν μεσήλικα καθηγητή, ο οποίος δεν είναι ο τυπικός Δον Ζουάν. Πρόκειται για έναν γοητευτικό άντρα ο οποίος πολιορκείται από γυναίκες που, για διαφορετικούς λόγους, όλες αντιπροσωπεύουν έναν απαγορευμένο καρπό ευδαιμονίας. Οι φοιτήτριες στη σχολή, η μητριά μίας εξ αυτών, ακόμα και η αδελφή του, με την οποία οι δημιουργοί θίγουν δειλά τον αιμομικτικό δεσμό, είναι θηλυκά που προσπαθεί ανεπιτυχώς να αποφύγει. Ο έρωτας που προκύπτει με αφύσικη ευκολία θα είναι η αιτία που το θήραμα για πρώτη και τελευταία φορά θα είναι τόσο ευάλωτο. Η διανοητική σκιαγράφηση του ήρωα παραμένει ρηχή και ο αστυνομικός κλοιός δεν σφίγγει ποτέ, έστω και αν η κατάληξη κολακεύει τους εκπροσώπους του νόμου για τον ζήλο τους. Η Μαϊουέν ενσαρκώνει μία απογοητευτική femme fatale, που δεν έχει ίχνος από την αμφισημία και τη μεγαλοπρέπεια του χαρακτήρα της Κιμ Νόβακ στον ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ. Ο χαρισματικός Ματιέ Αμαλρίκ (στην τέταρτη συνεργασία του με τους σκηνοθέτες) προσπαθεί αβοήθητος να δώσει πολυπλοκότητα σε έναν σκοτεινό χαρακτήρα με απωθημένα παιδικά τραύματα. Στο μοναδικό inside joke του φιλμ, o προϊστάμενός του (Ντενί Πονταλιντέ) τον προτρέπει να γνωριστεί με κάποιους Αμερικανούς επίδοξους σεναριογράφους με την ελπίδα να τον γνωρίσουν στον Σπίλμπεργκ. Κάτι που ήδη έχει πραγματοποιηθεί, αφού ο 49χρονος ηθοποιός είχε εμφανιστεί πριν περίπου μία δεκαετία στο ΜΟΝΑΧΟ του Αμερικανού σκηνοθέτη. Οι αδελφοί Λαριέ δημιουργούν την ατμόσφαιρα χάρις στη θαυμάσια σκηνογραφία του Στεφάν Λεβί (η πολυτεχνική σχολή της Λωζάννης και το σαλέ) και το διακριτικό σκορ του Καραβάτζιο, αλλά εξανεμίζοντας από την εισαγωγή το μυστήριο πέφτουν σύντομα από το τεντωμένο σκοινί όπου προσπαθούν να ισορροπήσουν.
Αξιολόγηση: 4/10

ΓΕΙΑ ΣΑΣ, ΠΑΙΔΙΑ (ΖDRAVSTVUYTE DETI) Επανέκδοση
ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ/85'/NEW STAR
Σκηνοθεσία: Μαρκ Ντονσκόι
Ηθοποιοί: Χάινς Μπράουν, Τίτο Ρομάλιο