NEEΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
του Νίκου Νικολαΐδη
Στις 24 Οκτωβρίου εγκαινιάζεται το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών που διοργανώνει το Caid - Kέντρο Κοινωνίας Επιστήμης και Τέχνης. Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει 88 ταινίες από είκοσι χώρες, 26 από τις οποίες θα διαγωνιστούν για τα βραβεία στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας ,Κοινού,Τέχνης, Καινοτομίας-Τεχνολογίας και Κοινωνίας της Επιστήμης. Οι προβολές θα φιλοξενηθούν από 24 έως 31 Οκτωβρίου στο Ινστιτούτο Θερβάντες και από 28 Οκτωβρίου μέχρι 5 Νοεμβρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Παράλληλα θα υπάρχουν εκθέσεις βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και εικαστικών δημιουργιών, πρωινές μαθητικές προβολές για δέκα ντοκιμαντέρ, φιλμ μικρού μήκους επιστημονικής φαντασίας και δύο συζητήσεις: η πρώτη με τίτλο Αφηγηματικός Λόγος και Ενόραση και η δεύτερη με θέμα Επιστήμη και Επιστημονική Φαντασία στον Κινηματογράφο. Σε όλες τις εκδηλώσεις η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό.
CAPTAIN PHILLIPS
HΠΑ/134'/FEELGOOD
Σκηνοθεσία: Πολ Γκρίνγκρας
Ηθοποιοί: Τομ Χανκς, Κάθριν Κίνερ, Μπαρκχάντ Αμπντί
Ο μύθος: Ένα αμερικανικό φορτηγό πλοίο, ενώ πλέει στον Ινδικό Ωκεανό, καταλαμβάνεται από Σομαλούς πειρατές οι οποίοι όταν αποτυγχάνουν να αποκομίσουν τα λύτρα που υπολόγιζαν αποβιβάζονται με όμηρο τον καπετάνιο του σκάφους.
Η ανάγνωσή μας: Το φιλμ είναι εμπνευσμένο από την περιπέτεια που έζησε το 2009 ο πλοίαρχος Ρίτσαρντ Φίλιπς και το πλήρωμα του Μaersk Alabama, του πρώτου περιστατικού πειρατείας που σημειώθηκε τους τελευταίους δύο αιώνες σε αμερικανικό πλοίο. Ως γιος ναυτικού και έχοντας προτίμηση σε αληθινές ιστορίες η ταινία ήταν για τον Γκρίνγκρας μία πραγματική πρόκληση. Αφετηρία αποτέλεσε το σενάριο του Μπίλι Ρέι (Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ) που δεν αναπαρήγαγε μονοδιάστατα τα απομνημονεύματα του Φίλιπς αλλά, σύμφωνα με τις σκηνοθετικές απαιτήσεις, έδινε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα στο θέμα της πειρατείας. Τα γυρίσματα έγιναν στη Μάλτα σε καράβι παρόμοιο με το αυθεντικό, επανδρωμένο με εικοσαμελές πλήρωμα και το συνεργείο είχε να αντιμετωπίσει ποικίλες τεχνικές δυσκολίες: από τις καιρικές αντιξοότητες μέχρι το μανουβράρισμα του πλοίου. Ο 58χρονος σκηνοθέτης δημιουργεί μία αγωνιώδη ατμόσφαιρα, έστω και αν ενδόμυχα διαισθάνεσαι την αίσια κατάληξη αφού στηρίζεται στις αναμνήσεις ενός επιζώντα. Αναπόφευκτα δεν μπορεί να δώσει την ίδια βαρύτητα στη σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων και το αδιέξοδο των εξαθλιωμένων ψαράδων που βλέπουν το θαλάσσιο πλούτο τους να εξαφανίζεται από τις παράνομες δραστηριότητες υπερσύγχρονων πλοίων στα χωρικά τους ύδατα. Ο Τομ Χανκς επιστρέφει με μία στιβαρή ερμηνεία, μετά από χρόνια, υποδυόμενος έναν αξιαγάπητο χαρακτήρα που εκφράζει τον μέσο Αμερικανό. Δίπλα του αίσθηση προκαλούν οι τέσσερις ερασιτέχνες με επικεφαλής τον Μπαρκχάντ Αμπντί, που επιλέχθηκαν από ένα κάστινγκ χιλίων υποψηφίων για τους ρόλους των πειρατών. Ο Γκρίνγκρας, κόντρα στη χολιγουντιανή πρακτική, δεν τους αντιμετωπίζει ως αναλώσιμους κομπάρσους αλλά ως ισότιμους συμπρωταγωνιστές του διάσημου ηθοποιού και εκείνοι τον δικαιώνουν για την εμπιστοσύνη του.
Αξιολόγηση: 7/10
ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ (DON JON)
HΠΑ/90'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM
Σκηνοθεσία: Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ
Ηθοποιοί: Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Τζούλιαν Μουρ, Τόνι Ντάνζα
Ο μύθος: Ο Τζον, ένας νεαρός με επιτυχίες στο γυναικείο φύλο, βλέπει καθημερινά ταινίες πορνό που του δίνουν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ότι η έντονη σεξουαλική ζωή του. Στο πρόσωπο της Μπάρμπαρα θα πιστέψει εσφαλμένα ότι βρήκε το κορίτσι των ονείρων του, πριν ανακαλύψει την αδελφή ψυχή σε μία αδιάφορη αρχικά γνωριμία.
Η ανάγνωσή μας: Το σκηνοθετικό και σεναριακό ντεμπούτο του Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ ουσιαστικά ανήκει στην ίδια κατηγορία με ανεξάρτητες παραγωγές όπου πρωταγωνίστησε, όπως τα ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΕΓΙΟ του Ράιαν Τζόνσον, ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΛΗΓΗ του Γκρεγκ Αράκι και (500) ΜΕΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΕΡ του Μαρκ Γουέμπ. Ο νεαρός δημιουργός μας συστήνει έναν αθεράπευτο γυναικοκατακτητή αλλά και τις εμμονές του με σημαντικότερη την εξάρτηση του από την παρακολούθηση πορνοταινιών, που ολοκληρώνεται πάντα με αυνανισμό. Το κοφτό μοντάζ δίνει το ρυθμό, ενώ το voice over το ύφος σε αυτή την κομεντί που στο πρώτο μέρος αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στη σάτιρα και το κοινωνικό σχόλιο και έχει πιο ψυχαγωγικό σκοπό. Η εμφάνιση της Σκάρλετ Γιόχανσον, στο ρόλο μίας καλλονής που λατρεύει τα ρομαντικά φιλμ, αποτελεί την αφορμή για να πάρει η ταινία μία πιο σοβαρή τροπή και να υπογραμμίσει την αυτοκριτική του Ιταλοαμερικανού ήρωα και τη στάση του απέναντι στη θρησκεία και την οικογένεια. Ο Γκόρντον-Λέβιτ έχει ενδιαφέρουσες ιδέες που δυσκολεύεται να ιεραρχήσει και υπερφιλόδοξα προσπαθεί να συνδυάσει τα καθήκοντα μπροστά και πίσω από την κάμερα, χωρίς να ακούσει τη συμβουλή του Κρίστοφερ Νόλαν, ο οποίος του επισήμανε ότι κάτι τέτοιο θα είχε επιπτώσεις στην ενέργεια και τη δημιουργικότητα του. Ακόμα και έτσι είναι άξιος συγχαρητηρίων αφού έχει το θράσος να δείχνει τον ήρωα του να βρίσκει τη συναισθηματική ηρεμία όχι στην Σκάρλετ Γιόχανσον, ερωτική φαντασίωση εκατομμυρίων ανδρών, αλλά στην εικοσιτέσσερα χρόνια μεγαλύτερη της Τζούλιαν Μουρ.
Αξιολόγηση: 6/10
ΜΕΙΝΕ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ (ΑΙΝ΄Τ ΤΗΕΜ ΒΟDIES SAINTS)
HΠΑ/96'/ΟDEON
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λόουρι
Ηθοποιοί: Κέισι Άφλεκ, Ρούνεϊ Μάρα, Μπεν Φόστερ, Κιθ Καραντάιν
Ο μύθος: Ένας δραπέτης επιστρέφει στο Τέξας για να βρεθεί δίπλα στο παιδί και τη σύντροφο του για την οποία ενδιαφέρεται ο αστυνομικός που τραυμάτισαν σε μία ληστεία τους.
Η ανάγνωσή μας: Η δεύτερη ταινία του Ντέιβιντ Λόουρι, το σενάριο της οποίας αναπτύχθηκε στο εργαστήριο του Ινστιτούτου Σάντανς, είναι ένα κλασσικό παράδειγμα ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου φεστιβαλικών προθέσεων. Τα βασικά κλειδιά της πλοκής παραπέμπουν σε μία αρχετυπική ιστορία καταδικασμένης αγάπης. Ένα ζευγάρι παρανόμων με ανεκπλήρωτα όνειρα του, ο ηλικιωμένος γείτονας που υπήρξε στο παρελθόν λανθασμένο πατρικό πρότυπο και ο εκπρόσωπος του νόμου που διεκδικεί συναισθηματικά τη γυναίκα ενός παράνομου. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης υπογράφει μία μελαγχολική παραλλαγή του μύθου των Μπόνι και Κλάιντ όμως η ποιητική διάθεση δεν εναρμονίζεται με την αστυνομική πλευρά που καταφεύγει σε σεναριακές ευκολίες και το πιστολίδι στο τελευταίο δεκάλεπτο δε φέρνει την ποθούμενη κορύφωση του δράματος. Οι Κέισι Άφλεκ και Ρούνεϊ Μάρα ήταν δύο εμπνευσμένες επιλογές που ο Λόουρι δεν αξιοποιεί, δέσμιος μίας εγκεφαλικής σκηνοθεσίας που επένδυσε τα πάντα στην ατμόσφαιρα και σχεδόν τίποτα στους χαρακτήρες και σε όσα αυτοί αντιπροσωπεύουν. Πέτυχε μάλλον την πρόθεση του η ταινία να μοιάζει με οπτική εκδοχή ενός φολκ τραγουδιού, όπως είχε εκμυστηρευτεί σε δηλώσεις του, αλλά αυτό δεν αρκεί για να μας αφήσει ικανοποιημένους.
Αξιολόγηση: 5/10
OST-ORIGINAL SOUNDTRACK
EΛΛΑΔΑ/60'/NEW STAR
Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθεσία: Φάνης Λογοθέτης, Σπύρος Ανδρεάδης
Εμφανίζονται: Νικόλα Πιοβάνι, Τρέβορ Τζόουνς, Παντελής Βούλγαρης, Γιώργος Χατζηνάσιος, Νίκος Κυπουργός
Ο μύθος: Συνθέτες,σκηνοθέτες, ηθοποιοί καταθέτουν τις απόψεις και τις εμπειρίες τους για το ρόλο της μουσικής στο κινηματογράφο.
Η ανάγνωσή μας: Πρώτη σκηνοθετική απόπειρα δύο νέων δημιουργών, που αγαπούν το σινεμά και τη μουσική και είχε κάνει τη πρεμιέρα της στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το ΟST επιχειρεί να φωτίσει τη σημασία της κινηματογραφικής μουσικής, δίχως να απευθύνεται αποκλειστικά σε εξειδικευμένο κοινό. Οι σκηνοθέτες εκμεταλλεύτηκαν την παρουσία στη χώρα μας δύο διάσημων ξένων συνθετών: του Ιταλού Νικόλα Πιοβάνι (Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ, ΤΖΙΤΖΕΡ ΚΑΙ ΦΡΕΝΤ) και του Νοτιοαφρικανού Τρέβορ Τζόουνς (Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΤΩΝ ΜΟΪΚΑΝΩΝ, ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΝΟΤΙΝΓΚ ΧΙΛ) που συνέπεσε με τα γυρίσματα τους. Συμπλήρωσαν το υλικό τους με τις μαρτυρίες καταξιωμένων εγχώριων ονομάτων με άμεση ή λιγότερη προφανή σχέση με τη κινηματογραφική μουσική. Μία βασική διαπίστωση είναι ότι για κάποιους συνθέτες ο λόγος τους δεν είναι τόσο καίριος όσο ο διάλογος που μπορούν να ανοίξουν με τις νότες τους. Παρά το θέμα της η ταινία δεν καταφεύγει σε σάουντρακ για τη μουσική επένδυση της αλλά σε πρωτότυπες συνθέσεις που υπογράφει ο Γιώργος Βαρσαμάκης, ένας από τους ομιλητές του φιλμ. Μία φιλότιμη προσπάθεια που με έναν μεγαλύτερο προϋπολογισμό και μία πιο ενδελεχή έρευνα στο θέμα που πραγματεύεται θα μπορούσε να σταθεί καλύτερα ως αυτόνομη επιλογή σε μία κινηματογραφική αίθουσα.
Αξιολόγηση: 5/10
Ο ΑΦΡΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ (L' ECUME DES JOURS)
ΓΑΛΛΙΑ-ΒΕΛΓΙΟ/94''/VILLAGE
Σκηνοθεσία: Μισέλ Γκοντρί
Ηθοποιοί: Ρομέν Ντυρίς, Οντρέ Τοτού, Ομάρ Σι, Γκαντ Ελμαλέχ
Ο μύθος: Ένας εύπορος νεαρός θα δει την ευτυχία του να διαλύεται όταν η σύζυγος του προσβάλλεται από μία περίεργη ασθένεια όπου λουλούδια φυτρώνουν στους πνεύμονες της και η περιουσία του κατασπαταλείται από ένα φίλο του, που έχει ψύχωση με το έργο ενός φιλόσοφου.
Η ανάγνωσή μας: Mεταφορά στη μεγάλη οθόνη ενός μυθιστορήματος του Μπορίν Βιάν, γραμμένο το 1947, το οποίο, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα έργα του, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές μετά το πρόωρο θάνατο του συγγραφέα, το 1959. Ο Γκοντρί διατηρεί τα λογοπαίγνια και τους νεολογισμούς του βιβλίου, όπου οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες εκκεντρικοί και ευαίσθητοι χάνουν τις εντυπώσεις από δύο υπαρκτά πρόσωπα που ο συγγραφέας γνώριζε προσωπικά: το μουσικό της τζαζ Ντιουκ Έλινγκτον στον οποίο γίνεται ευθεία αναφορά και τον Ζαν Πολ Σαρτρ ο οποίος παρουσιάζεται πικρόχολα ως καρικατούρα με το όνομα Ζαν Σολ Παρτρ, επειδή ο διάσημος φιλόσοφος είχε συνάψει παράνομο δεσμό με τη Μισέλ Λεγκλίς, σύζυγο του Βιάν, στα τέλη της δεκαετίας του σαράντα. Όπως σε όλες σχεδόν τις ταινίες του Γκοντρί και αυτή τη φορά το οπτικό στυλ οι μορφικές αναζητήσεις κυριαρχούν του περιεχομένου. Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης μπορεί να εντυπωσιάζει με τα ασυνήθιστα οπτικά εφέ, τα τρικ με την κάμερα και την ευφάνταστη σκηνογραφία, αλλά αυτή η μανιέρα, από ένα σημείο και έπειτα, γίνεται κουραστική. Από το φιλμ απουσιάζει ο πειραματισμός και το λεπτό χιούμορ που τον χαρακτήριζαν σε προηγούμενες δουλειές του και έχει απομείνει μόνο η καλή αίσθηση της μουσικής, ως πρώην ντράμερ στα νιάτα του και σκηνοθέτης σε μουσικά βίντεο καλλιτεχνών όπως η Βjork και οι Μassive Attack. Tα μεγάλα ονόματα του καστ κινούνται αμήχανα σε αυτό το απέραντο λούνα παρκ και δεν αποσόβησαν την αποτυχία του φιλμ στις γαλλικές αίθουσες.
Αξιολόγηση: 4/10
ΒΡΕΧΕΙ ΚΕΦΤΕΔΕΣ 2 (CLOUDY WITH A CHANCE OF MEATBALLS 2)
ΗΠΑ/95'/FEELGOOD
Σκηνοθεσία: Κόντι Κάμερον, Κρις Πιρν
Ακούγονται: Κρις Χάντερ, Άννα Φάρις, Τζέιμς Κάαν
Κινουμένων σχεδίων και με ελληνική μεταγλώττιση
Ο μύθος: Ο Φλιντ Λόκγουντ πραγματοποιεί την επιθυμία του να ενταχθεί στο δυναμικό της εταιρείας του Τσέστερ Βι, όπου εργάζονται οι λαμπρότεροι εφευρέτες του κόσμου. 'Οταν η μηχανή που ανακάλυψε αρχίζει να παράγει βλαβερά υβρίδια ζωικών τροφίμων, θα κληθεί να σώσει την ανθρωπότητα.
Η ανάγνωσή μας: Συνέχεια του animation του 2009, με δύο βασικές διαφορές που γέρνουν τη πλάστιγγα των εντυπώσεων υπέρ της πρώτης ταινίας. Οι αρχικοί σκηνοθέτες Κρις Μίλερ και Φιλ Λορντ περιορίζονται στα καθήκοντα των εκτελεστικών παραγωγών και το δεύτερο φιλμ δεν στηρίζεται σε βιβλίο των Τζούντι και Ρον Μπάρετ αλλά σε ένα πρωτότυπο σενάριο. Οι αναφορές για τους κινδύνους των διατροφικών μας συνηθειών και των περιβαλλοντολογικών καταστροφών είναι άτολμες και επιφανειακές, το χιούμορ είναι αμφίβολης ποιότητας και τα τρισδιάστατα γυαλιά μειώνουν αισθητά τη χρωματική πανδαισία που αποτελεί το πιο αξιομνημόνευτο χαρακτηριστικό του φιλμ. Τα παιδιά θα εντυπωσιαστούν από το χάμπουργκερ-τέρας που θα απέτρεπε κάθε αλυσίδα ταχυεστιατορείων να γίνει χορηγός της ταινίας αλλά θα μπερδευτούν σε πολλά σημεία, όπως για παράδειγμα με τα ολογράμματα του εργοδότη σε μία καθόλου εφευρετική ιστορία. Οι συντελεστές της ελληνικής μεταγλώττισης συγχέουν τη ζωντάνια με την υστερία κόβοντας και την όρεξη των ενήλικων.
Αξιολόγηση: 2/10
Ο ΛΑΟΣ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ (ΜΕΕΤ JOHN DOE) Επανέκδοση
HΠΑ/122'/NEW STAR
Σκηνοθεσία: Φρανκ Κάπρα
Ηθοποιοί: Γκάρι Κούπερ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ
Ο μύθος: Μία δημοσιογράφος δημοσιεύει, πριν απολυθεί, ένα επινοημένο γράμμα με αποστολέα έναν φανταστικό άνεργο που απειλεί να αυτοκτονήσει, την παραμονή των Χριστουγέννων, λόγω της δυσμενούς οικονομικής του κατάστασης. Όταν επαναπροσλαμβάνεται από την εφημερίδα της αναθέτει σε έναν άστεγο, πρώην αθλητή, να υποδυθεί τον υποψήφιο αυτόχειρα.
Η ανάγνωσή μας:-
Αξιολόγηση:-
