ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

36o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ

και 19ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ

Καταξιωμένο στη συνείδηση της ελληνικής κινηματογραφικής κοινότητας και με διεθνή αναγνώριση ολοκληρώθηκε με επιτυχία, την προηγούμενη εβδομάδα, ένα ακόμα Φεστιβάλ στη Δράμα. Με λειτουργικό προγραμματισμό που έριχνε το βάρος του στις τέσσερις ενδιάμεσες μέρες, αφήνοντας χαλαρές τις βραδιές έναρξης και λήξης. Οι ελληνικές ταινίες μειώθηκαν από 84, το 2012, σε 39 φέτος με αποτέλεσμα οι προβολές να γίνονται μόνο στη βραδινή ζώνη με ταυτόχρονη προβολή των ταινιών στις δύο αίθουσες της διοργάνωσης, προκειμένου να εξυπηρετηθούν καλύτερα κοινό, κινηματογραφιστές και δημοσιογράφοι. Αυτό έδινε, θεωρητικά, τη δυνατότητα να παρακολουθήσει κάποιος όλες τις συμμετοχές σε αυτό το εξαήμερο. Τα 55 φιλμ, από 47 διαφορετικές χώρες, του διεθνούς τμήματος ήταν μία ευκαιρία, σε δίωρες ενότητες, να ταξιδέψεις νοερά σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, αν και η αίσθηση που αποκομίσαμε ήταν το χαμηλό έως ανύπαρκτο ενδιαφέρον του ελληνικού Τύπου για τις ξένες παραγωγές.

Δύο σκηνοθέτες ήταν οι πρόεδροι των κριτικών επιτροπών: ο Τάσος Ψαρράς των ελληνικών ταινιών και ο Ηλίας Δημητρίου του διεθνούς προγράμματος. Στο αίθριο των γραφείων της διοργάνωσης η μέρα ξεκινούσε με παρουσιάσεις σκηνοθετών οι ταινίες των οποίων είτε είχαν είτε επρόκειτο να προβληθούν, πριν η σκυτάλη δοθεί στα λογοτεχνικά μεσημέρια και τις παρουσιάσεις βιβλίων. Συνωστισμός υπήρχε και στο χώρο του film market όπου οι διαπιστευμένοι της διοργάνωσης μπορούσαν να παρακολουθήσουν φιλμ που είχαν χάσει. Στο ελληνικό πρόγραμμα ξεχωρίσαμε το ΒΕΙNG RICHARD KESSINGTON του Κρίστοφερ Μαρκς που θύμιζε το ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙ του Πιερ Σαλβαντορί, με έναν μπάρμαν ξενοδοχείου να εκλαμβάνεται ως πάμπλουτος καρδιοκατακτητής. Το PARTY ANIMALS του Ιωάννη Ανδριά, που απόδειξε ότι δώδεκα λεπτά και δέκα ηθοποιοί, τιμωρία μέσα σε μία τουαλέτα από τον οικοδεσπότη ενός πάρτι, αρκούν για να σείεται μία αίθουσα στα γέλια. Το FAMILY THRILL του Δημήτρη Στρατάκη φώτιζε με μία έξυπνη ιδέα τα απωθημένα και τους κρυφούς πόθους μίας τριμελούς οικογένειας, που σταματάει σε ένα καφέ καθοδόν για τις διακοπές της. Το ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ των Ζήση Κοκκινίδη και Ίωνα Παπασπύρου κατάφερνε, με ένα γλαφυρό και μαζί απειλητικό voiceover, να δημιουργήσει κλίμα μυστηρίου για έναν φανταστικό εκλιπόντα που βιντεοσκόπησε εκατομμύρια ώρες από τη ζωή του, αλλά ούτε σε ένα πλάνο τον εαυτό του. Το αντισυμβατικό PIETA του 49χρονου Αλέξανδρου Τσαντίλα επικεντρώνεται στην κατάρρευση ενός άνδρα σε δημόσιο χώρο, δίχως διαλόγους, πλοκή ή επεξηγήσεις, μία γροθιά στο στομάχι, που κλείνει με ένα απίθανο μοιρολόι του Χρόνη Αηδονίδη σε σύνθεση του Νίκου Κυπουργού. Στο διεθνές πρόγραμμα έτοιμοι για μεγάλη καριέρα έδειξαν η Ισραηλινή Έτι Τσίσκο με ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ, ο Τούρκος Ζίγια Ντεμιρέλ με το ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΥΑ, ο Δανός Τομπίας Γκούντορφ Μπόεσεν με το ΕΝΑ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ, ο Ιρλανδός Στίβεν Φίγκλετον με το SLR και περισσότερο όλων ο Βραζιλιάνος Αρτούρο Σαμπόια, που με το συγκλονιστικό ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ έδωσε μοναδικά τη σχέση ανάμεσα σε μία αγράμματη ηλικιωμένη, που ζητά από ένα δημόσιο υπάλληλο να τις διαβάζει ξανά και ξανά το μοναδικό γράμμα που της έστειλε ο ξενιτεμένος γιος της. Ένας συγκινητικός ύμνος στην ανθρώπινη φιλία και τη μητρική αγάπη. Όλες οι ελληνικές παραγωγές , οι βραβευμένες δουλειές του διεθνούς τμήματος και όσες βραβεύθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, θα προβληθούν από 31 Οκτωβρίου και για μία εβδομάδα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας.