fbpx

4 ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ Η’ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

4 ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ Η’ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣτης Σοφίας Διονυσοπούλου

Όταν οι εικόνες μιλούν, περπατούν, σιωπούν, εξαφανίζονται, τυφλώνουν, αποδεκατίζονται, όταν το φωτογραφικό χαρτί δίνει την εντύπωση καμβά, το μαύρο πλαίσιο παίζει με το καρέ του σινεμά και το πλέξιγκλας φωτίζει τη σκληρότητα, όταν, εν ολίγοις, το μεταφυσικό μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο, βρίσκεται κανείς μπροστά σε μια παράδοξα θεατρική έκθεση φωτογραφίας.

4 Α(Ο)ΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ, τέσσερις φωτογράφοι-ποιητές της καθημερινότητας: Ελένη Ανυφαντάκη, Άκης Δέτσης, Δημήτρης Μυτάς, Βασίλης Πρωτοπαπάς. Πού; Σε έναν χώρο-φυλακή, σπηλιά και αρχοντικό μιας περασμένης εποχής, τόπο ιδανικό για κατοικία των ονείρων.

Άκης Δέτσης: κόσμος ερμητικός, παράθυρα ανοιχτά σε σπίτια σφραγισμένα και ανθρώπινες μορφές χαμένες μέσα σε άλλες, παραδόξως ζωντανότερες μορφές − μορφές πάχνης, καπνού, στοιχειών, ποιος ξέρει;

Βασίλης Πρωτοπαπάς: ασπρόμαυρο και έγχρωμο, απόλαυση και απουσία, πόλη σιωπηλή, φόρμες απροσδιόριστες, ενωμένες μ’ ένα ενιαίο εσωτερικό τραγούδι.

Δημήτρης Μυτάς: σκληρό ασπρόμαυρο, ίσκιοι, γραμμές, τοίχοι ολόλευκοι, πρόσωπα εγκλωβισμένα, σε μια ωμή συμπύκνωση του χρόνου.

 

Ελένη Ανυφαντάκη: νυχτερινή μουντάδα, νυχτερινό φως, μπλε του κοβάλτιου, πράσινο νεκρικό από κυπαρίσσι, κόκκινο της φωτιάς, μορφές αποκεφαλισμένες, ένα αυτοκίνητο που φτύνει τα φώτα του σε αίμα, ένα αφημένο λευκό φόρεμα –ποιος ξέρει για ποιο θέατρο, γάμο ή έργο;− μια γυναικεία μορφή από τον άλλον κόσμο μέσα στην ερημιά ή, αλλιώς, στη μοναξιά του μέσα κόσμου, χρώματα και υφή που θα τα ζήλευε ο Chagall και ο Matisse.

Ποιος είπε πως το θέατρο είναι μόνο λόγος; Γιατί ξεχνιέται με τόση ευκολία το βασικό συστατικό του; Ο χρόνος. Όπου χρόνος ίσον και στιγμή. Θεατρική στιγμή. Σε οποιαδήποτε σκηνή. Σανίδι, θάλασσα, νταμάρι, γιατί όχι και σε τοίχο; Εικόνες κάθετες. Απελευθερωμένες από τη βαρύτητα. Παρμένες απευθείας απ’ τη ζωή, με σκηνικά και ηθοποιούς της καθημερινότητας. Εικόνες που περιέχουν κίνηση μέσα στη φαινομενική ακινησία τους. Συμπυκνωμένο χρόνο. Συμπυκνωμένο λόγο. Σαν τα πορτρέτα του Wilson, όπου αλλάζει αργά-αργά ο φωτισμός φανερώνοντας τις διαφορετικές όψεις ενός πλάσματος-τοπίου. Ή σαν τα Βήματα του Μπέκετ.

Σε μια εποχή χυδαία, όπου τα πάντα, αναγκαστικά, μετριούνται σε ευρώ ή δεκάρες, η συγκλονιστική αυτή έκθεση στοιχειώνει τον θεατή με τον δικό της τρόπο αντίστασης: μετατρέποντας την ποίηση σε γροθιά στο στομάχι.

Όποιος νομίζει ότι στους καιρούς μας η τέχνη είναι περιττή και όποιος ιθύνων πιστεύει ότι εξαγώγιμη είναι μόνο η αρχαιότητα, ας περάσει από την γκαλερί –στο δρόμο βρίσκεται του καθενός μας, κεντρικά και δωρεάν− Μαυρομιχάλη 55, στα Εξάρχεια. Τρίτη με Παρασκευή, 18.00-21.00. Σάββατο ή Κυριακή, 11.00 με 15.00. Μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου.

Επικοινωνία:

Ελένη Ανυφαντάκη: elephantaki1@gmail.com

Άκης Δέτσης: akisdetsis@gmail.com, www.akisdetsis.com

Δημήτρης Μυτάς: dimitrismytas@gmail.com, www.dimitrismytas.com

Βασίλης Πρωτοπαπάς: vprotop@hotmail.com

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.