Με το προσωπικό στοιχείο της ταινίας, που συναντήσαμε και στις «Καταστάσεις », τα «Επεισόδια» και τις «Οπώρες», ο Νίκος Σαπέρας, παραμένοντας στον χώρο του ελάχιστου, αφήνει και πάλι τη μορφή της να συμμετέχει και να εκφράζει το ζητούμενο, περιγράφοντας μέσα από την έμπνευσή του, σε δυο ή τρεις διαστάσεις, άλλοτε καθημερινές γνωστές μορφές και άλλοτε συνθέσεις επιδεχόμενες την ερμηνεία του τελικού δέκτη. Εν προκειμένω, τον κυματισμό της Θάλασσας.

Θάλασσα για τον δημιουργό είναι όχι η έκτασή της, αλλά αποσπασματικά κομμάτια αυτής – τα κύματα. Με αυτά μέσα από διαφορετικές μορφές και χρώματα αποδίδει τα πολλά της πρόσωπα, αλλά και τις πολλές διαφορετικές στιγμές της. Άλλοτε κόκκινη σαν αίμα δηλεί το πάθος αλλά και το ακαριαίο του θανάτου, άλλοτε πάλι παιγνιδιάρα απλώνεται στην άμμο, άλλοτε αφρίζει από τον άνεμο της έμπνευσης και όχι μόνο, ενώ αλλού, δίπλα σε ένα σπασμένο κουπί, γίνεται και αυτή ένα κομμάτι από τα συντρίμμια και άλλοτε πάλι σιωπηλή κρύβει τη δύναμή της.

Εικόνες εμπνευσμένες, με αυτό το τόσο περιγραφικό στοιχείο που διάλεξε να εκφράζεται ο Σαπέρας, αποτελούν την ενότητά του «Θάλασσες». Ωστόσο, οι τόσο κομψές φόρμες του, που αποδίδουν τη ρευστότητα, τον θυμό, τη δύναμη και την ομορφιά της θάλασσας, αποδεικνύουν πως δεν είναι τόσο σημαντική η πρωτοτυπία του υλικού με το οποίο επιλέγει ο εκάστοτε δημιουργός να εκφραστεί όσο σημαντική είναι η έμπνευση που μέσα από την ένταση της σύνθεσης μπορεί και δίνει κίνηση, δύναμη, ζωντάνια και προοπτική σε αυτό.

Η ενότητα «Θάλασσες» έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» στην Ύδρα (2000), στο Au Bonheur des Thes στη Νάντη της Γαλλίας (2002) και στο Σπυροπούλειο Πνευματικό Κέντρο Νέου Ψυχικού (2004).

Ο Νίκος Σαπέρας γεννήθηκε στην Καισαριανή το 1949. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Ζωγραφική στην Αθήνα και στο Παρίσι. Έχει εκπονήσει αρχιτεκτονικές μελέτες δημοσίων και ιδιωτικών έργων. Από το 1974 μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Αθήνα, Λευκωσία, Παρίσι, Βρυξέλλες. Έργα του βρίσκονται σε σπίτια φίλων, σε Μουσεία, Πινακοθήκες, σε ιδιωτικές συλλογές και σε δημόσιους χώρους.

Η Τούλα Ρεπαπή είναι κριτικός λογοτεχνίας.

Άλλα κείμενα:

• Philip Bunting: «Δημοκρατία!»
• Alasdair Gray: «Poor things – Χαμένα κορμιά»
• «Για το “Grippe Morale – Μαρία Κάλλας: τελευταία πράξη” του Δημήτρη Φοινίτση με την Ολύνα Ξενοπούλου» της Τούλας Ρεπαπή
• Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας: «Το μέγεθος και η μοίρα του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα»
• «Για την έκθεση ζωγραφικής “Εικόνες από το μέλλον” της Εβίτας Κανέλλου» της Τούλας Ρεπαπή

Twitter